@โรงพยาบาล
ไอรีนค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและเจ็บระบมร่างกายจนส่งเสียงครางออกมา
“โอ๊ยยย”
“อย่าพึ่งลุกลูก เป็นไงบ้างเจ็บมากไหม” รินผู้เป็นแม่เอ่ยถามลูกสาวอย่างเป็นห่วง เพราะลูกสาวหลับไปหนึ่งวันเต็ม ๆ
“คุณพ่อละค่ะ”
“เดี๋ยวก็มาลูก ไปคุยกับคุณหมอ”
“แล้ว....” ไอรีนกำลังจะถามถึงเคลวินแต่ผู้เป็นแม่เอ่ยขึ้นมาก่อนอย่างรู้ดีว่าลูกกำลังถามถึงใคร
“เคลวินเขากำลังไปจัดการ คนที่มันกล้าทำแบบนี้กับลูก ไม่นานเดี๋ยวก็มาถ้าเคลียร์เสร็จ ไอรีนไม่ต้องห่วงนะลูก วิเพิ่งกลับออกไปเมื่อกี้เอง”
“แล้วเขาไม่เป็นไรใช่ไหมคะแม่”
“ไอรีน...เคลวินเขาเป็นผู้ชาย เขาแข็งแกร่งอยู่แล้วไม่มีใครกล้ามาทำอันตรายเขาหรอกลูก นอนพักซะนะ”
“ค่ะ” ไอรีนตอบรับเสียงเบาและผล็อยหลับไปอีกครั้ง
ด้านเคลวิน
พลั่ก ผลัวะ!!
เคลวินถีบลูกน้องเสี่ยเม้งที่มายืนขวางไม่ให้ชายหนุ่มเข้าไปด้านใน
“ผมห้ามแล้วครับนาย แต่ไม่ฟัง” ลูกน้องพยายามอธิบายให้เจ้าน
