หลังจากที่เพื่อนฝูงแยกย้ายกันกลับ ภายในคอนโดที่เหลือเพียงเจ้าของห้องที่พึ่งเก็บกวาดทำความสะอาดเสร็จ
“ขอบคุณนะครับคนดี” ลีหันไปขอบคุณคนตัวเล็กที่จัดงานวันเกิดให้ ตั้งแต่แม่ของเขาเสียก็ไม่เคยมีใครจัดงานวันเกิดให้เขาเลยสักครั้งจะมีก็แต่เพื่อนที่ชวนไปดื่มก็เท่านั้นส่วนป๊าของเขาก็มักจะให้ของขวัญราคาแพงทุกปี
“ขอบคุณหลายรอบแล้วนะเฮีย”
“ก็เฮียดีใจ”
“ไม่ต้องขอบคุณโซลแล้วนะเฮีย โซลเต็มใจทำให้” คนตัวเล็กเดินเข้าไปกอดร่างสูง แขนเล็กกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น กอดที่ทำให้คนตัวโตรู้สึกอบอุ่นให้เขารู้สึกว่าตัวเองไม่ได้อยู่คนเดียว
“เฮียไปอาบน้ำได้แล้วค่ะ ดึกแล้ว”
“โซล ลืมอะไรไปรึเปล่า”
“คะ?” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม โซลครุ่นคิดกับตัวเองสักพักว่าตัวเองลืมอะไร และไม่นานเธอก็ได้คำตอบจากชายหนุ่มที่ยืนหน้ามากระซิบข้างหูเล็ก
“เฮียยังไม่ได้แกะของขวัญ” พูดเสร็จชายหนุ่มก็เดินเข้าไปอาบน้ำชำระร่างกาย โดยมีสา
