พูดจบก็รีบปลีกตัวเข้าไปในครัว เธอไม่ได้ตั้งใจจะรับรองการมาของเขาแต่เป็นเพราะไม่อยากเผชิญหน้ากับคนที่เคยโกรธเกลียดจนถึงขนาดเกือบจะฆ่าเธอให้ตาย หญิงสาวกลั้นน้ำรื้นที่มันคอยแต่จะเอ่อท้นขึ้นมากบเบ้าตาและไม่รู้ว่าจะเก็บกลั้นไม่ให้มันหยดลงมาได้อีกนานแค่ไหน ร่างบอบบางเดินเข้าไปหยุดยืนนิ่งอยู่ที่หน้าเคาน์เตอร์ริมหน้าต่างซึ่งมองออกไปเห็นทิวทัศน์ของทะเลสาบหากก็ไม่ช่วยให้เธอรู้สึกผ่อนคลายลงได้แม้แต่น้อย มนัสวีหยิบแก้วกาแฟบนตู้ลอยลงมาวางตรงหน้าด้วยมือสั่นเทา เธอเปิดฝาขวดแก้วและจ้วงช้อนเล็กลงไปแต่แล้วก็เกือบทำกาแฟหกเมื่อได้ยินเสียงทุ้มหนักดังขึ้น
“วีนัส”
หญิงสาววางของในมือและหันกลับไป เฮเดนยืนอยู่ที่ประตู เขาตัวโตมากจนทำให้ห้องครัวที่เล็กอยู่แล้วดูแคบลงไปอีกถนัดตา
“ฉันกำลังชงกาแฟให้คุณค่ะ เฮเดน”
“ผมไม่ได้ตั้งใจจะมาที่นี่เพื่อดื่มกาแฟสักแก้วแล้วก็ไป”
“ถ้าอย่างนั้นคุณก็คงแค่ผ่านมา หรืออาจแค่พักอยู่ท
