“ผมมาหาคนรู้จักน่ะครับ...และก็...ได้เจอเธอพอดี...เธออยู่ตรงหน้าผมนี่แล้วครับ”
ร่างสูงใหญ่ในเสื้อแจ็คเก็ตหนังและสวมกางเกงยีนส์สีน้ำเงินชี้ไปยังร่างน้อยที่ยืนจังงังเหมือนทำอะไรไม่ถูก
“อ้าว! นี่คุณมาหาวีนัสหรอกเหรอครับ แหม...อะไรมันจะบังเอิญขนาดนี้ รถคุณมาเสียที่หน้าบ้านของเธอพอดี”
เพื่อนบ้านซึ่งเป็นชายวัยสี่สิบอีกคนกล่าวขึ้นและทุกคนในที่นั้นก็หัวเราะพร้อมกัน แต่ไม่มีใครสักคนสังเกตเห็นว่ามนัสวีหน้าถอดสีเหมือนลมจับ
“ครับ...ผมชื่อเฮเดน เจคอปครับ มาจากบอสตัน พึ่งมาที่นี่ครั้งแรก โชคดีมากที่ผมได้เจอเธอพอดี คุณสบายดีมั้ยวีนัส”
เฮเดนก้าวเข้าไปหยุดตรงหน้าหญิงสาวที่ยืนมือเย็นเฉียบ เธอทำหน้าไม่ถูกเมื่อต้องเผชิญกับสถานการณ์แบบนี้ นึกไม่ถึงว่าเขาจะตามเธอมาจนถึงที่นี่ หญิงสาวเหมือนนักโทษหนีคุกที่กำลังถูกจับได้ถ้ารู้แต่แรกว่าเป็นเขาเธอจะไม่ยอมเปิดประตูบ้านออกมายืนข้างนอกให้เขาเห็นแบบนี้
“คะ....ค่ะ
