นางชี้ออกไปนอกหน้าต่างเพื่อให้จิตเวชสาวมองตาม แครี่มองป่าหนาทึบเบื้องนอกที่เต็มไปด้วยใบไม้หลากสีสันบอกความเปลี่ยนแปลงของอีกฤดูกาลที่กำลังมาถึงซึ่งมันจุดประกายบางอย่างขึ้นในความคิดของจิตเวชสาวก่อนจะได้ยินเสียงแม่บ้านกล่าวต่อ
“ปกติคุณเฮเดนไม่ค่อยให้ใครเข้าไปในสวนป่า ดิฉันเกรงว่า...”
“เอาอย่างนี้แล้วกันนะคะคุณแม่บ้าน” แครี่ตัดบทด้วยรอยยิ้ม “คุณแม่บ้านมีอะไรก็ไปทำก่อนเถอะนะคะ เดี๋ยวฉันจะคุยกับหนูไอซ์เองค่ะ”
เฮเลน่ามีสีหน้าลังเลชั่วครู่หากก็ตอบกลับไปในที่สุด
“ค่ะ...ถ้าอย่างนั้นดิฉันขอเข้าไปดูความเรียบร้อยในครัวก่อน คงต้องรบกวนคุณแคลร์สักครู่นะคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
เธอยิ้มให้แม่บ้านที่เดินกลับเข้าไปในห้องครัวก่อนจะหันมายิ้มกับไอสวรรค์
“หนูไอซ์อยากไปที่ไหนนะคะ”
“ป่าเปลี่ยนสีค่ะ หนูไอซ์ชอบป่าเปลี่ยนสีมาก ๆ มันสวยมาก”
รอยยิ้มซ่อนนัยเผยขึ้นบนเรียวปากอิ่มของหญิงสาว แววตาของเธอเปล่งประกายบางอย่า
