เขากดปลายจมูกโด่งกับปลายจมูกของหญิงสาว ความอดกลั้นในส่วนลึกกำลังหลอมละลายด้วยความรู้สึกที่รุ่มร้อนมากขึ้นทุกขณะ ให้ตายสิ! เขาไม่ควรรู้สึกอย่างนี้แต่ยิ่งอยู่ใกล้มนัสวีก็ยิ่งควบคุมตัวเองยากเย็นขึ้นทุกที เขาควรลงแส้เธอให้หนัก ๆ ตั้งแต่เมื่อคืนถ้าไม่มีความคิดอีกอย่างบดบังโทสะร้ายของเขา ที่อยากเข้าไปอยู่ในความอบอุ่นและรัดรึงของมนัสวีอีกครั้ง
“วีนัส...หน้าที่ของคุณ...คือเมียของผม”
“เฮเดน...”
“คุณปฏิเสธไม่ได้”
“ค่ะ”
หญิงสาวอยากจะผลักเขาออกห่างแต่มือทั้งสองอ่อนปวกเปียกทั้งที่เขาก็แตะต้องสัมผัสเธอแค่นี้เท่านั้น สายลมไหวผ่านไม้ใหญ่ปลิดใบให้ร่วงหล่นลงเบื้องล่าง เด็กหญิงตัวน้อยยังวิ่งซุกซนและเก็บใบไม้รูปร่างแปลก ๆ ขณะชายหญิงทั้งสองนั่งหันหน้าเผชิญกันอย่างชิดใกล้ และมันเป็นภาพที่สะท้อนอยู่ในดวงตาของใครคนหนึ่งที่แอบอยู่ใต้เงาของไม้ใหญ่อีกต้นซึ่งอยู่ห่างออกไปในระยะที่มองเห็นได้ชัด
“เฮเดน...คุณกับ..
