พอคำพูดนี้หลุดออกมา เท้าเรียวที่กำลังวิ่งตามเขาก็ชะงึกกึก พยายามแกะมือตัวเองให้พ้นจากการเกาะกุม ลิลลี่ยืนมองคนตัวโตที่หยุดวิ่งตามแล้วหันมาจ้องหน้าเธอ
“ไปกับฉันเดี๋ยวนี้” ดีแลนแน่ใจว่าอีกไม่นานบอดีการ์ดของเขาจะตามมา เพราะแม้เขาจะบอกว่าไม่ให้ตามมา แต่อารักขาอยู่ห่างๆ ได้ เลยกลายเป็นจุดอ่อนให้พวกฝั่งตรงข้ามตามเล่นงานเขาได้ ทั้งหมดที่ทำก็เพราะอยากเที่ยวกับลิลลี่เหมือนคนทั่วไป
“คุณบอกว่าพวกนั้นคือคนของพี่จิ้งเหวิน งั้นฉันไม่ไปกับคุณ” เธอบอกแล้วจะหมุนตัวกลับ แต่ถูกดีแลนเดินไปขวางหน้า ดวงตาคู่คมสีน้ำตาลทอประกายเข้ม น่ากลัว
“ฉันสั่งให้เธอไปกับฉันเดี๋ยวนี้”
“ไม่ ฉันไม่ไปกับคุณ ฉันจะกลับไปหาพี่จิ้งเหวิน ฉันจะกลับบ้าน”
“โธ่โว้ย ไม่ฟังฉันใช่ไหม เธออยากกลับไปหาพี่ชาย หรืออยากกลับไปหาไอ้ท่านรองนั่น หรือว่าแบรดลีย์เพื่อนฉันกันแน่ อ่อ มีไอ้ไมเคิลอีกคน ลืมไปว่าเธอมันเสน่ห์แรง” ดีแลนระเบิดอารมณ์เพราะค
