จางจิ้งเหวินลุกขึ้นแล้วดึงร่างเพชรลดามากอดไว้แน่น “ฉันขอโทษ ฉันไม่รู้จริงๆ ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นเธอ” คืนนั้นเขาเมาหนักมาก หากไม่ได้เห็นหลักฐานจากคลิปวิดีโอ บางทีเขาอาจไม่เชื่อก็ได้
เพชรลดาน้ำตาไหลริน จะไม่ให้เธอโกรธเขาได้อย่างไร คืนนั้นเธอแทบตายคาโซฟาตัวยาวนั้น ร่างบางสะอื้นไห้ในชะตากรรมของตัวเอง นี่หรือคือคนที่บอกรักเธอ เขานอกใจเธอและยังจำเธอไม่ได้อีกด้วย
เธอเกลียดเขาที่สุด
“รู้ไหมฉันเกิดมาอาภัพ ยังต้องมาเจอผู้ชายห่วยๆ แบบคุณอีก”
“เธอไปอยู่กับแม่เล้านั่นได้ยังไง”
“อยากรู้จริงเหรอ ฉันจะเล่าให้ฟังก็ได้ คุณจะได้รู้ว่าคุณส่งเสริมความซวยในชีวิต ให้ฉันได้อีกระดับ ก็เพราะออเดอร์หาสาวบริสุทธ์ของคุณไง”
เพชรลดาสะอื้นไห้ เธอมีชีวิตที่อาภัพ ตั้งแต่ลืมตาขึ้นดูโลกหญิงสาวไม่เคยเห็นหน้าพ่อหรือแม่ผู้ให้กำเนิดมาก่อน เธอถูกเลี้ยงดูและโตมาจากหญิงสาวโสเภณีชั้นสูงชื่อ ‘กวนอิงหง’ ซึ่งบอกแค่ว่าเพชรลดาคือลู
