“ฉันกับถิงถิงเราไม่ได้มีอะไรกัน มันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิด เรี่องนั้นมันก็แค่เรื่องเข้าใจผิด ในอดีตฉันอาจไม่ใช่คนดีมากนัก แต่ตั้งแต่เราเจอกันฉันสาบานได้ว่าฉันไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับใครอีก ถิงถิงมาหาฉันเอง แต่ฉันก็ไม่มีหลักฐานอะไรมาพิสูจน์กับเธอได้นอกจากคำพูด”
ลิลลี่เงียบไปอย่างใช้ความคิด ดีแลนจึงพูดต่อ “หนึ่งเดือนที่ผ่านมา ฉันโทร.มาแต่เธอไม่รับสาย ฉันเลยส่งข้อความมาทิ้งไว้”
“ฉันไม่เคยเปิดอ่าน” ลิลลี่เงยหน้าขึ้นมาบอกเสียงแผ่ว “ฉันชอบคุณมาก แต่ภาพวันนั้นทำให้ฉันกลัวว่าหากเผลอใจชอบคุณไปมากกว่านั้นจะถอนตัวไม่ขึ้น”
“เธอเลยเลือกที่จะปิดกั้นตัวเองจากฉัน”
ลิลลี่พยักหน้าหงึกๆ
“ในข้อความที่ฉันส่งมา ฉันบอกเล่าเรื่องราวในแต่ละวันของฉันให้เธอรู้ ฉันเลิกทำกาสิโนแล้ว และนำเงินไปลงทุนทำร้านอาหาร เธอเรียนจบด้านอาหารมาไม่ใช่หรือ ฉันเลยคิดว่าเธอคงชอบถ้าฉันทำธุรกิจด้านนี้”
“...”
“เธอรู้ไหม ตอนนี้จิ้งเหวิน
