และแล้วเวลาก็ผ่านล่วงเลยมาจนถึงช่วงเวลาที่ทั้งสองได้แต่งงานกัน พิธีจัดที่บ้านของเสือเพราะมันค่อนข้างใหญ่สามารถรองรับแขกเหรื่อได้มากพอ ทั้งญาติผู้ใหญ่ฝั่งของเจ้าสาวและญาติผู้ใหญ่ฝั่งเจ้าบ่าว
ห้องแต่งตัว...
"อื้อคุณเสือ อย่าทำสิคะ เดี๋ยวก็มีคนเข้ามาเห็นหรอก" หญิงสาวพยายามขัดขืนและผลักมาเฟียหนุ่มออกไป เขาเอาแต่ซุกไซ้ทำรุ่มร่ามกับเธอขณะที่กำลังเปลี่ยนเสื้อผ้ากันอยู่
เอาแต่ใจชะมัดเลย นี่งานแต่งแท้ๆ นะ แต่เจ้าบ่าวกลับเอาแต่นัวเนียอยู่กับเจ้าสาวแทนที่จะออกไปต้อนรับแขก
"คนของฉันเฝ้าอยู่หน้าประตู ไม่มีใครเข้ามาหรอก ถ้าฉันไม่ได้สั่ง"
"อย่าเอาแต่ใจสิคะ เดี๋ยวคืนนี้ก็ได้เข้าหอแล้ว"
"ฉันมันเป็นพวกใจร้อนด้วยเนี่ยสิ"
"อ๊ะ คุณเสือ ไม่เอา" เธอก็ขัดขืนไปเถอะ ตราบใดที่เขายังเอาแต่ใจตัวเองอยู่ต่อให้ขัดขืนไปมันก็เท่านั้นแหละ
"ขอนะ ครั้งเดียวเอง"
"คุณเสือไม่เอา เราต้องออกไปหาทุกคนนะคะ"
"แค
