คาสโนว่า .. ล่ารัก

ตามไม่เลิก

รุ่งเช้ากอบัวมาทำงานที่บริษัทตามปกติ การทำงานครึ่งวันผ่านไปด้วยดี จนกระทั่งพักกลางวัน

กอบัวลงมาทานอาหารที่ห้องอาหารของพนักงาน โดยห่อข้าวมากินตามปกติ

ด้านเวย์ .. ที่สืบรู้มาว่ากอบัวทำงานประจำอยู่ที่นี่ และความบังเอิญคือ มันเป็นบริษัทย่อยในเครือของคาร์เตอร์ เพื่อนสนิทเขาเอง

รุ่งเช้า เวย์จึงมาหาเคาร์เตอร์ที่บริษัท สร้างความแปลกใจให้คาร์เตอร์

" มาหากูถึงนี่มีอะไรวะ "

" กูแค่อยากไปดูงานที่บริษัทย่อยมึง พากูเข้าไปดูหน่อย "

แม้จะแปลกใจ แต่ก็ไม่อยากถามอะไรมาก เพราะคิดว่าเพื่อนมาเพื่อศึกษางาน

" ดูที่นี่ได้มั้ย "

" ไม่ได้ อยากไปดูหน้างานเลย "

" มันไม่ต่างกันหรอก "

" ต่างดิ ดูหน้างานได้เห็นของจริง ดูตรงนี้ไม่ถนัด "

" เออๆ รอแป๊บ พอดีกูนัดลูกค้าไว้ด้วย กูพามึงไป แล้วให้ลูกน้องกูแนะนำละกัน "

เสร็จธุระคาร์เตอร์จึงขับรถไปที่บริษัทย่อยของเขา

บริษัทย่อยในเครือ คาร์เตอร์จะให้ลูกน้องคอยดูแลนานๆทีเขาจะเข้ามาตรวจดู แต่ถ้ามีปัญหาอะไรก็จะได้ลูกน้องช่วยดูแล

คาร์เตอร์พาเวย์เข้ามาในบริษัท หลายคนไม่คุ้นตากับเจ้าของบริษัทเพราะนานๆจะมาที

เอ็กซ์ ลูกน้องคนสนิทที่เขาให้มาดูแลสาขานี้ เข้ามาต้อนรับ

" คุณคาร์เตอร์มาถึงที่นี่มีอะไรรึเปล่าครับ "

" เพื่อนฉันจะเข้ามาดูงาน ฝากด้วยพอดีมีนัดกับลูกค้า เสร็จแล้วจะเข้ามา "

" ได้ครับ"

" ตามสบายนะเพื่อน "

คาร์เตอร์เดินออกไปทิ้งให้เวย์อยู่กับเอ็กซ์

" คุณเวย์อยากรู้อยากดูตรงไหน เชิญได้เลยนะครับ ถามได้ตลอดครับ "

เอ็กซ์เดินนำเวย์ไปในส่วนต่างๆของบริษัท เวย์ที่เดินตามเอ็กซ์ เขาไม่ได้สนใจฟังเรื่องงานเลย แต่กำลังกวาดตามองหาอะไรซักอย่าง ซึ่งเอ็กซ์ก็พอจะสังเกตได้ แต่ไม่กล้าถาม

" ไม่ทราบว่าคุณเวย์อยากรู้อะไรเพิ่มเติมมั้ยครับ "

" พนักงานที่นี่มีกี่คน "

" เอ่อ สาขานี้เป็นสาขาย่อย มีพนักงานทั้งหมด 120 คนครับ แต่ตอนนี้เป็นเวลาพักกลางวันครับ พนักงานบ่างส่วนอาจจะกำลังไปทานข้าว "

" เค้าทานข้าวกันที่ไหน "

" บางคนก็ออกไปทานข้างนอกครับ บางคนก็ทานในห้องอาหารของบริษัท "

เวย์เดาว่าหญิงสาวน่าจะทานอาหารที่ห้องอาหารของบริษัทมากกว่าจะออกไปข้างนอก

" ฉันอยากไปห้องอาหารบริษัท "

" คุณเวย์หิวเหรอครับ เดี๋ยวผมสั่งจากข้างนอกให้มั้ยครับ "

" ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันจัดการเอง พาไปก็พอ "

" ครับๆ "

เอ็กซ์ ไม่สงสัยอะไรด้วยคิดว่าเขาคงหิว แต่แปลกใจตรงที่คนระดับเขาทำไมจะไปที่ห้องอาหารพนักงาน

เอ็กซ์พาเเพื่อนเจ้านายลงมาถึงห้องอาหารของบริษัท ด้วยรูปร่างหน้าตาที่โดดเด่น ทำให้เวย์เป็นที่สนใจทันทีเมื่อก้าวเข้าไปในห้องอาหาร

" ใครอ่ะ หล่อจัง "

" โห หล่อมากเลย "

" ใครอ่ะ "

เสียงเซ็งแซ่และสายตาที่มองมาไม่ได้ทำให้เวย์เขินอายซักนิด เขากวาดตามองหาเป้าหมายของเขาทันที โดยไม่ได้สนใจเอ็กซ์ที่เดินตามหลังมา

และแล้วก็เจอ ..... เวย์จึงหันไปพูดกับเอ็กซ์

" จะไปไหนก็ไปเถอะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง "

" ครับ "

เอ็กซ์ถอยหลังเดินออกไป

เวย์เดินไปหาเป้าหมายที่นั่งทานข้าวอยู่กับเพื่อนๆ นั่งลงตรงเก้าอี้ว่างข้างหน้าเธอ สร้างความสนใจให้เพื่อนร่วมงานที่นั่งอยู่ข้างๆเธอ

เขามองเธอด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ จนเพื่อนต้องสะกิด ทำให้กอบัวเงยหน้าขึ้นมามอง

กอบัวมองอย่างตกตะลึง

" คุณ ..!!! "

" ดีใจที่เจอคุณ "

เขายิ้มร้าย

' น่าใจหายมากกว่า '

กอบัวคิด และมันยิ่งน่าโมโหเมื่อเขาสายตายียวนมา

" คุณมาทำไม "

ตอบด้วยน้ำเสียงปกติ

" มาดูงาน "

กอบัวมองอย่างแปลกใจ

" ดูงาน ? "

" คุณไม่รู้เหรอว่านี่เป็นบริษัทเพื่อนผม "

กอบัวไม่รู้ เธอมาสมัครงานที่นี่ก็ไม่เคยเห็นหน้าเจ้าของบริษัทเลย เพราะคนที่รับสมัครงานคือธิดาฝ่ายบุคคล และเอ็กซ์ผู้จัดการประจำสาขา

" ผมยังสนใจคุณอยู่นะ "

กอบัวสูดลมหายใจเข้าอย่างแรง

" ฉันบอกว่าไม่ก็คือไม่ เลิกก่อกวนฉันซักที "

" ไม่ได้มาก่อกวนซักหน่อย แค่มาเสนอ เงินตั้งเยอะนะ แลกกับงานแค่คืนเดียว "

กอบัวหมดความอดทน ลุกขึ้นยืนก่อนพูดใส่หน้าเขา

" เลิกยุ่งกับฉันซักที "

กอบัวยกกล่องข้าวกำลังจะเดินไปนั่งที่อื่น แต่เวย์ดึงกล่องข้าวไว้

" คุณเองก็ต้องการใช้เงินไม่ใช่เหรอ ผมรู้มาว่าคุณเป็นเสาหลักของบ้าน ไม่อยากได้เงินไปจุนเจือครอบครัวเหรอ ก็แค่ ... แลก "

สายตาเกือบร้อยคู่กำลังมองมาที่เขาและเธอ เหมือนอยากรู้อยากเห็น

ตอนนี้ภายในใจของกอบัวมีแต่ความเกลียดชังผู้ชายคนนี้ เธอเกลียดที่สุดคือผู้ชายที่ดูถูกผู้หญิง

เธออยู่ของเธอดีดี และเธอก็ชัดเจนมาตลอดว่าไม่ต้องการหาเงินทางนี้ ทุกๆคำคือเขากำลังดูถูกเธอ

" แลกเหรอ ได้ ... "

กอบัวสาดน้ำแกงใส่เสื้อเขา ทำเอาเวย์ตกใจ

" เฮ้ย!! ทำอะไรของเธอเนี่ย "

" อยากแลกก็ให้แลก แลกกับที่คุณดูถูกฉัน อย่ามายุ่งกับฉันอีก "

ในขณะนั้น เอ็กซ์เดินเข้ามาดูเพื่อนเจ้านาย เผื่อเขาจะสอบถามหรือเรียกใช้อะไร เข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดี สร้างความตื่นตระหนกตกให้กับสภาพของเพื่อนเจ้านาย

" กอบัว นี่เธอทำอะไรเนี่ย รู้มั้ยว่าเค้าเป็นใคร "

" แล้วผู้จัดการจะไมถามหน่อยเหรอคะว่าเกิดจากอะไร "

" ทำไมต้องถามในเมื่อก็เห็นอยู่ว่าเธอทำร้ายเค้า "

" ทั้งที่ฉันเป็นฝ่ายถูกคุกคามน่ะเหรอ "

" จะยังไงก็เถอะ ขอโทษคุณเวย์ซะ "

" ไม่ เป็นใครก็ช่าง แต่ถ้ามาดูถูกกัน ฉันก็ไม่ไว้หน้าใครทั้งนั้นแหละ "

" เค้าเป็นเพื่อนคุณคาร์เตอร์เจ้าของบริษัทนี้ ถ้ายังไม่สำนึกอีก ฉันไล่เธอออก "

กอบัวนิ่ง หน้าแดงด้วยความโกรธ

" ได้ ออกก็ได้วะ แต่ก่อนจะออก ขอเอาเลือดปากไอ้บ้ากามนี่ออกก่อนเถอะ "

พูดจบไม่ทันให้เวย์ได้ตั้งตัว กอบัวกำหมัดต่อยเข้าที่ปากของชายหนุ่มเลือดกลบปาก

" โอ้ย!!! "

ท่ามกลางความแตกตื่นของพนักงานทั้งห้องอาหาร

" คุณเวย์!!! "

กอบัวเดินออกไปด้วยอารมณ์โกรธ ไม่สนใจใครสวนกับคาร์เตอร์ที่กลับมาที่บริษัทเดินลงมาหาเพื่อนเขาที่ห้องอาหาร มองกอบัวอย่างตกใจ เขาจำเธอได้ สวยขนาดนี้ทำไมจะจำไม่ได้ แต่คาร์เตอร์ไม่รู้ว่าเธอทำงานอยู่ที่สาขาย่อยแห่งนี้ และต้องตกใจหนักขึ้นเมื่อเห็นสภาพเพื่อนเขา

" เกิดอะไรขึ้นวะ "

คาร์เตอร์ขับรถพาเวย์มาที่บริษัท ระหว่างทางเวย์เล่าทุกอย่างให้คาร์เตอร์ฟัง ทำเอาคาร์เตอร์อดขำไม่ได้

" กูว่ามึงเจอของยากเข้าแล้วล่ะ "

" ยากแค่ไหนกูก็จะเอาให้ได้ "

สายตาแข็งกร้าว มุ่งมั่นมาก

............

กอบัวเก็บของเดินออกมาจากบริษัทด้วยความโกรธที่สุด แต่เธอยังไม่กลับบ้าน กอบัวไปนั่งที่ริมแม่น้ำในสวนสาธารณะคิดอะไรเรื่อยเปื่อย รอเวลาเลิกงาน เพราะเธอไม่อยากให้แม่รู้อีกนั่นแหละ กลัวแม่จะเครียด ยิ่งตอนนี้เธอไม่มีงานทำเลย เธอต้องรีบหางาน ก่อนที่เงินจะหมด เพราะพ่อต้องใช้เงินอีกเยอะ

' ใช่ ต้องรีบหางาน '

เธอตระหนักแล้วว่าเธอรอไม่ได้ เธอต้องรีบหางาน

กอบัวจึงกลับบ้านไปเตรียมเอกสาร แต่ ....

' จะบอกแม่ว่ายังไงดีล่ะ บอกความจริงก็ได้มั้ง แล้วก็รีบหางาน '

ใช่ บอกแม่เลยละกันว่าจะหางานใหม่ กอบัวจึงขับรถเครื่องคู่ใจกลับบ้านทันที

............

" อ้าวบัว ทำไมกลับเร็วล่ะลูก "

ผู้เป็นแม่เดินออกมาเมื่อได้ยินเสียงรถของลูกสาวมาจอดหน้าบ้าน

" บัว มาเอาเอกสารน่ะจ๊ะ "

" เอกสารอะไรเหรอ "

บัวมองผู้เป็นแม่ ก่อนจะฝืนยิ้มออกมา

" บัวจะหางานใหม่น่ะจ่ะ "

" ทำไมล่ะลูก ที่เก่าเป็นยังไง ไม่ดีเหรอ "

กอบัวไม่รู้จะตอบแม่ยังไง เธอไม่กล้าบอกว่ามีคนมาเสนอเงินให้ ให้เธอนอนกับเขา

" คือเค้าลดบุคลากรน่ะจ่ะ เอาออกหลายคน "

" อ้าวเหรอ ไม่เป็นไรนะลูก "

กอบัวกอดผู้เป็นแม่น้ำตาคลอ ทุกๆความเครียด ความทุกข์ เธอขอแบกไว้เอง ไม่อยากให้พ่อกับแม่เครียดไปกับเธอเลย

" ไม่เป็นไรลูก "

ผู้เป็นแม่กอดปลอบลูกสาว

ยังพอมีเวลา เพราะนี่มันพึ่งบ่ายสอง กอบัวตั้งใจจะไปหางานใหม่ทำทันที

" เดี๋ยวบัวไปอาบน้ำแต่งตัวก่อนนะจ๊ะ บัวจะไปหางานใหม่ "

ผู้เป็นแม่มองอย่างสางสารลูกสาวคนเล็ก นี่ถ้าลูกสาวคนโตเธอมาช่วยก็คงไม่เหนื่อยขนาดนี้

กอบัวอาบน้ำแต่งตัว เตรียมเอกสาร ออกไปตะเวนหางานทันที

กอบัวขับรถมาจนถึงร้านอาหารแห่งหนึ่ง ที่มีป้ายติดว่ารับสมัครเด็กเสริฟ ไม่เลือกงานไม่ยากจน เธอเดินเข้าไปทันที

" สวัสดีค่ะ ฉันมาสมัครงานค่ะ "

" เชิญด้านในเลยค่ะ "

กอบัวเดินเข้าไปด้านใน เจอเจ้าของร้านเป็นสองผัวเมียแก่ๆ ท่าทางใจดี

" ชื่ออะไร "

" กอบัวค่ะ "

" ฉันชื่อวันนะ นี่สามีฉันชื่อเดช หนูสวยจังเลย ทำงานแบบนี้ได้เหรอ "

" ได้ค่ะ "

" ร้านเปิด 6 โมงเย็น ปิด 4 ทุ่ม หนูต้องมาช่วยจัดร้านตอน 4 โมงเย็น และอาจเลิกประมาณ 5ทุ่มหลังปิดร้านเพราะหนูต้องเก็บโต๊ะเก็บของทุกอย่างให้เสร็จเรียบร้อยก่อนกลับ "

" ค่ะ "

" สะดวกเริ่มงานเลยมั้ย "

" ได้ค่ะ สะดวกค่ะ "

" งั้นก็เริ่มเลยนะ ใส่ชุดนี้อะไรมาก็ได้ แต่เอาผ้ากันเปื้อนของร้านไปใส่ทับนะ เดี๋ยวให้ส้มช่วยสอน ที่เปิดรับคนใหม่เพราะส้มจะลาออกกลับไปอยู่บ้าน เราสองคนแก่แล้วทำกันไม่ไหว เลยอยากได้คนสาวๆที่ร่างกายยังแข็งแรงมาช่วย "

" ได้ค่ะ "

กอบัวดีใจมากที่ได้งาน เธอตั้งใจทำงานจนเจ้าของร้านเอ็นดูในความขยันขันแข็งของเธอ

ไม่ว่างานจะหนักขนาดไหน กอบัวไม่เคยบ่น แถมทำงานทุกอย่างได้ดี