พ้นมาหลายกิโล ข้างชายหาด
"เชี่ยยยย! เหนื่อยเชี้ยๆ แม่งนานาวิ่งโคตรเร็ว" โค้กบ่น
“อินานานักวิ่งระดับอำเภอ” โฉมงามเอ่ยเสียงแหบแห้ง
“โอ๊ยยย อีสัส! ไม่น่าซอยขายิกๆไม่หยุดเลย” โค้กหอบเหนื่อยหมดแรง
"โฉมงาม....ฮืออออ กูไม่ได้มีอะไรกับซินดี้" เสือวิ่งโผล่กอดโฉมงามทันทีพร้อมร้องไห้
หมับ
มือหนาของซันจับมือเอยแน่น
"เชี่ยยยย" เอยกับซันสะดุ้งรีบผละมือออกจากกัน
อยู่ดีๆซันไปจับมือเอยวิ่งตอนไหนไม่รู้
“พี่ขอเล่าความจริง...... ถ้าพี่พูดโกหกขอให้รถชนพี่ตายภายใน3วัน” ซันเอ่ยจริงจัง
"เลี้ยงอะไรดีค่ะ" เอยถาม
“กระเพาะปลา! ถุ๊ยยยยย”
นานา/โค้ก “ฮ่าๆๆ”
ซันเล่าค่อยๆเล่าทุกอย่างให้ฟัง ทั้งหมดนั่งลงบนพื้นตรงชายหาดใกล้ทะเล
"เมื่อไหร่ความฉิบหายจะจบ กูเหนื่อย" โค้กบ่น
“ขอโทษที่ความหล่อของกูทำมึงเสียใจ” เสือเอ่ยเสียงเศร้าขณะซบไหล่โฉมงาม
“แหวะจะอ้วก!!! ที่หนูอยู่เพราะรัก ไม่ใช่เพราะหล่อ สเปคก็ไม่ใช่” สาวน้อ
