@12.00 น.
แสงแดดแรงกล้าเจิดจ้าสาดส่องผ่านม่านบาง ๆ ลงมาในห้องนอนที่ยังคงอบอวลไปด้วยความเงียบสงัด ความรู้สึกตื่นขึ้นมาในสภาพเปลือยเปล่าบนเตียงทำให้ฉันใจเต้นแรง มือขยับลูบผ้าห่มที่คลุมครึ่งตัวอย่างไม่มั่นใจ สายตายังพร่ามัวกับความงัวเงียที่ยังไม่หายไปเต็มที่
ทันใดนั้นเสียงกรีดร้องของฉันดังทะลุความเงียบอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยตามด้วยเสียงตุบ ๆ ของแรงถีบที่เต็มไปด้วยความตกใจและไม่พอใจ ฉันกระชากสายตาจากความง่วงเหงาหาวนอนมองไปที่ชายหนุ่มที่นอนอยู่ข้าง ๆ อย่างเต็มไปด้วยความโมโหและตกใจในเวลาเดียวกัน
"กรี๊ดด !!!!....ไอ้ปืน ... ตุบ ❗ ❗"
เสียงของฉันดังลั่นในห้องกว้าง ขณะที่มือขยับถีบแรง ๆ ใส่เขาอย่างหงุดหงิดและขุ่นเคือง ใบหน้าร้อนผ่าวจากความอายผสมความโมโหจนแทบไม่รู้จะอธิบายอย่างไรดี
"โอ๊ย ❗❗"
เสียงร้องปวดแทรกมาพร้อมกับร่างของเขาที่กระเด็นกลิ้งตกลงไปใต้เตียงด้วยท่าทางลื่นไหลเหมือนคนที่เพิ่งถูกตื่นโดย
