ด้านเปลวไฟ
“มึงจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานมั้ยวะ” เจย์ซีขมวดคิ้วเข้มมองเพื่อนสนิทที่วันๆ ไม่ทำอะไร นอกจากมาที่ผับของเขาแล้วดื่มจนเมามายทุกคืน ปล่อยให้ร่างกายทรุดโทรม ผมเผ้าหนวดเครารุงรัง
“มึงลองมาถูกทิ้งเหมือนกูสิ” เปลวไฟพึมพำแล้วเอนศีรษะลงพนักพิงโซฟา เขาเป็นแบบนี้ตั้งแต่วันที่ความจริงทั้งหมดถูกเปิดเผย ทุกคนกีดกันไม่ให้เขาเข้าใกล้เธอ เปลวไฟไม่อยากละความพยายามแต่พี่สาวของเขาขอร้องเอาไว้ก็เพื่อรักษาความสัมพันธ์ของทั้งสองครอบครัว ไม่อยากให้ทุกฝ่ายต้องหมางใจกันมากไปกว่านี้
เปลวไฟยกเลิกงานทั้งหมด ชีวิตในทุกวันของเขามีแค่ดื่มให้เมาและหลับไป พอตื่นก็ดื่มอีก วนหลูบอยู่แบบนี้มาร่วมเดือน โดยที่ไม่มีใครห้ามเขาได้แม้กระทั่งพ่อแม่หรือพี่สาวที่เขาเคารพ
เขาปล่อยให้ชีวิตเหี่ยวเฉาไปวันๆ รอแค่ว่าวันไหนจะดับสิ้นลงไปเพื่อเป็นการชดใช้สิ่งเลวๆ ที่เขาทำเอาไว้
“กูไม่คิดว่าจะได้เห็นมึงในสภาพนี้ สภาพเสือสิ้นลายมันเ
