วันต่อมา
"ครับแม่ อีกครึ่งชั่วโมงผมจะเข้าไปบริษัท เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงครับ ตอนเย็นๆเสร็จงานผมจะเข้าไปหาพี่ตังค์อีกที"
"อือ..."
เสียงหนึ่งแว่วมาทำให้เจ้าขาลืมตาตื่นขึ้นพร้อมๆความเจ็บปวดทั่วทั้งร่างกาย ซึ่งเป็นเครื่องยืนยันว่าสิ่งที่เธอเจอมาเมื่อคืนคือเรื่องจริงไม่ใช่ฝันไป
เธอค่อยๆเรียบเรียงเรื่องราวตั้งแต่ในผับ จนกระทั่งสิ้นสุดที่เตียงนอนสีเทาสีเดียวกันกับผนังห้อง ล้วนแล้วแต่เป็นสิ่งเลวร้ายที่สุดในชีวิตที่เธอเคยเจอมา แม้ที่ผ่านมาเธอจะรู้สึกดีกับเขามากแค่ไหน ทว่าก็ไม่ต้องการจบลงที่บนเตียงแล้วเดินจาก
ร่างเล็กกัดฟันค่อยๆดันตัวลุกขึ้นนั่ง ความเจ็บปวดทำให้เธอลุกขึ้นอย่างทุลักทุเล ผ้าห่มผืนหนาที่คลุมอยู่บนเอวคอดถูกดึงขึ้นปิดหน้าอกเปลือยเปล่าทันทีที่มองไปเห็นคนที่กระทำเรื่องเลวทรามกับร่างกายเธอเมื่อคืนที่ผ่านมา เขากำลังนั่งดูอะไรบางอย่างอยู่มุมหนึ่งของห้อง
“พะ...พี่เปลวไฟ”
น้ำเสียงแหบพร่าเ
