@ โรงพยาบาลL
“แผลต้องเย็บนะคะ” หมอเจ้าของไข้เอ่ยบอกหลังจากตรวจสอบบาดแผลบนหน้าผากของเจ้าขาเรียบร้อยแล้ว
“ยะ...เย็บเลยเหรอคะ” ซึ่งนั่นทำให้เจ้าขาถึงกับหน้าซีดลงไปอย่างเห็นได้ชัด คนตัวเล็กกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากเมื่อหมอหันไปหยิบอุปกรณ์จะเตรียมจะลงเข็มเย็บแผลให้เธอ
“เย็บสดนะ เจ็บนิดหน่อย”
“อะ...เอ่อ ดะ...เดี๋ยวก่อนค่ะคุณหมอ”
“คะ...ไม่ต้องกลัวนะคะแป๊บเดียวเหมือนมดกัด”
“มดพันตัวใช่มั้ยคะ เจ้าขาขอให้พี่ชายเจ้าขาเข้ามาด้วยได้มั้ยคะ” ไม่รอให้คุณหมออนุญาต เจ้าขอก็ส่งเสียงเรียกเปลวไฟที่นั่งรออยู่นอกห้องทันที “พี่ไฟ พี่ไฟขา พี่ไฟ ฮึก!”
ปัง!
ระหว่างที่คนตัวเล็กกำลังจะร้องไห้ ประตูห้องทำแผลถูกเปิดออกเสียงดัง เปลวไฟย่างสามขุมเข้าไปทางเจ้าขาที่นั่งหย่อนขาอยู่บนเตียงพยาบาลด้วยสีหน้านิ่งๆ
“มีอะไร หมอ หมอทำแรงเหรอ” เปลวไฟโวยวายแต่หมอกลับยิ้มน้อยๆ แล้วส่ายหน้าให้อาการของเปลวไฟ
“หมอยังไม่ได้ทำค่ะ
