ตึก! ตึก!
มือเล็กกำสายกระเป๋าผ้าที่สะพายอยู่เอาไว้มั่น เธอข่มความเจ็บตรงส่วนนั้นเอาไว้ ก้มหน้าก้มตารีบก้าวเดินไปหน้ามหาวิทยาลัยด้วยหัวใจที่กระตุกไหว เขานัดเธอเอาไว้แล้วยังนัดมัดหวายมาเจออีก ปีศาจร้ายอย่างเขากำลังต้องการอะไรกันแน่ กระทั่ง...
ปี้น!
“เจ้าขา” เสียงบีบแตรสั้นๆ หนึ่งทีและเสียงเรียก ทำให้เจ้าขาหยุดเดินแล้วหันไปมองก็พบกับรถสปอร์ตคันหรูที่ขับมาจอดเทียบฟุตบาท
“ฟู่ว~” เธอถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าเป็นองศาไม่ใช่คนที่เธอกำลังระแวง
“พี่องศานั่นเอง” คนตัวเล็กยิ้มสดใสแล้วหยุดยืนคุยกับรุ่นพี่หนุ่มเป็นมารยาท
“จะกลับบ้านเหรอครับ เดี๋ยวพี่ไปส่ง”
“เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะ เจ้าขากลับเองสะดวกกว่า”
“ขึ้นมาเถอะ แดดมันร้อนมากนะแถมหน้าน้องยังซีดมากอีก”
“เอ่อ...เจ้าขา”
บรื้นนนนนน
เสียงรถวิ่งเข้ามาแต่ใกล้เรียกความสนใจให้คนตัวเล็กหันไปมอง ทำให้พบว่าเป็นรถของเปลวไฟที่กำลังขับเข้ามา เธอจึ
