ชายแดนแคว้นฮั่น
“มู่หรานเจ้าหนีไปเถอะ กลับไปหาท่านแม่ทัพ อย่าได้สนใจความเป็นความตายของแม่เลย” เหม่ยลี่เอ่ยบอกบุตรสาว ซึ่งยามนี้ทั้งคู่หนีออกมาจากเรือนในหุบเขา
สองแม่ลูกถูกวางยาไม่ต่างจากคนอื่นๆ ในยามนั้น กว่าจะตื่นรู้สึกตัวก็เกือบจะพ้นชายแดนแล้ว แต่ก็ไม่อาจหนีรอดเงื้อมมือของคนที่จับตัวมาได้ จนกระทั่งถูกนำตัวมาขังที่นี่ตามคำสั่งของใครบางคน
“อย่าได้เอ่ยถ้อยคำเช่นนี้ท่านแม่ ต่อให้ต้องแบกท่านไปข้าก็จะไม่ละทิ้งท่านเด็ดขาด”
ถ้อยคำของบุตรสาว ทำให้เหม่ยลี่ซึ้งใจยิ่งนัก
“ไยเจ้าถึงอาภัพเยี่ยงนี้นะ จะแต่งงานอยู่แล้วเชียว กลับต้องมาละหกละเหเร่ร่อนเช่นนี้อีก” เสียงแหบพร่าเพราะเหนื่อยจากการเดินทางเปล่งออกมาแผ่วเบา
“หึ! ชีวิตลูกถือว่ายังมีช่วงที่สบายอยู่ท่านแม่ แค่นี้ไม่ถือว่าลำบากหรอก” เสียงหวานเอ่ยปลอบมารดา แต่อันที่จริงมันก็ไม่ผิดไปจากคำที่นางเอ่ยนัก เพราะไม่ว่าจะเป็นยุคปัจจุบันหรือตอนนี้ ชีวิตท
