1. บทนำ
1324 คำ
Night Club
ตุ๊บ~
แรงชนกระแทกเต็มๆ กลางแผ่นหลังกว้างของชายหนุ่มวัยยี่สิบสองปี เกือบทำเขาเซหกล้มส่วนหญิงสาวในวัยแรกรุ่นสิบแปดย่างสิบเก้าปี ก็หน้าจะคะมำลงไปด้านข้าง
"เดินยังไงว่ะไม่มองทาง!"
"ถามตัวเองก่อน! มายืนขวางทางตรงนี้ทำไมเล่า!" เสียงใสตอบกลับอย่างไม่พอใจเช่นกัน
"อ้าว..พูดอย่างนี้ปากก็หวานดิ!" ไคล์สบถบอกอย่างหัวร้อน เมื่อได้เห็นใบหน้าสวยจิ้มลิ้มราวกับตุ๊กตามีชีวิต แต่นิสัยช่างตรงกันข้ามสิ้นเชิง แถมแม่คุณยังทำแก้วเครื่องดื่มหกใส่เสื้อราคาแพงลิ่วของเขาอีก แทนที่ขอโทษดันโวยวายเสียงดัง
"ชิ! เมาแล้วก็ปากสุนัขจัง รู้ตัวว่าขวางทางก็หลบไปได้แล้ว คนยิ่งรีบๆ อยู่เสียเวลาหายใจชะมัด!"
"เธอว่าใครยัยตัวจี๊ด!" มือหนารีบรั้งข้อมือเล็กรวดเร็ว แต่ไม่ใช่แค่นั้นเขายังสัมผัสได้ว่าผิวนุ่มสู้มือนัก ไม่อยากจะจินตนาการไปยังส่วนอื่นเลย
"นายไงไอปากสุนัข! แล้วก็ปล่อยแขนฉันได้แล้ว เราไม่ได้รู้จักกันอย่ามาตีตัวสนิท!" เสียงใสต่อว่าดัง ไม่รู้ซะแล้วว่าเธอเป็นผู้ชนะเทควันโดสายดำ ต่อให้อีกฝ่ายจะเบ้าหน้าหล่อฟ้าประทานมากี่ชาติก็เถอะ เธอไม่ใช่คนหลงในรูปลักษณ์ใครสักหน่อย
"เหอะ! ให้ตายสิว่ะ! คนอย่างฉันน่ะเหรอจะไปตีตัวใคร แต่เธอเดินมาชนฉันควรจะขอโทษก่อนไหม เป็นผู้หญิงยังไงไม่มีมารยาทซะเลย!"
"แล้วนายเป็นผู้ชายยังไง มารยาทกับผู้หญิงก็น่าจะมีหน่อยไหม?" สองเท้าเล็กเขย่งขึ้นจ้องใบหน้าหล่อเหลา เขาคงมีอายุรุ่นเดียวกันกับเธอ เรื่องอะไรจะต้องกลัวอีกฝ่ายด้วย
"อยากรู้ป่ะล่ะว่าคนอย่างฉันมีมารยาทหรือเปล่า?" พอรอบด้านเริ่มหันมามองสนใจทางจุดตรงนี้ แน่นอนว่าต้องมีคนรู้จักเขา ไคล์เลยเบี่ยงลำตัวสูงโปร่ง ให้คนตัวเล็กกว่ายืนแนบชิดผนังปูนเปล่า แล้วใช้ความแข็งแรงร่างกายดันไม่ให้เธอหนี
"ทำไม? คิดว่าเป็นผู้ชายแล้วผู้หญิงอย่างฉันจะกลัวเหรอ ไม่มีทางหรอกนะ!" ท่อนแขนเรียวอีกข้างตั้งฉากดันแผงอกกว้างรวดเร็ว
"ฉันก็จะบอกอะไรเธอให้ไง อย่าทำตัวเก่งกับคนอย่างฉันนักยัยตัวจี๊ด!"
"อุ๊บ!...อื้อไอเอววว!" เสียงใสมันหายไปในลำคอเล็กแบบไม่ทันได้ตั้งตัว เมื่อเขากระแทกจูบลงบนเรียวปากนุ่ม แล้วยังรู้วิธีต่อต้านท่าทางต่อสู้ของเธออีก
กำปั้นน้อยๆ ถูกรั้งข้อมือเล็กขึ้นเหนือศรีษะ ระหว่างที่คนตัวสูงกว่ายังพยามสอดลิ้นสากเข้าในโพรงปากนุ่ม ในขณะที่เธอเม้มปากกัดเอาไว้แน่น
"จูบแค่นี้ก็หวานแล้วอ่ะ เป็นไงมารยาทของฉันดีหรือเปล่า" มุมปากหยักยกยิ้มเจ้าเล่ห์ร้าย ใช้มือหนาข้างนึงปาดคราบน้ำลายบนปากหยัก แม้จะยังไม่ได้ชิมรสหวานของเรียวปากนุ่มๆ ยังมีกลิ่นหอมแบบที่เขาไม่เคยเจออีก
"ไอปากหมาเอ้ย! ปล่อยเลยนะฉันจะฆ่าคนอย่างนายวันนี้แหละ!" ใบหน้าสวยใสโกรธจนแดงจัดจ้าน เหลือจุดเดียวที่เธอเพิ่งนึกออก ว่าควรตอบแทนไอ้ผู้ชายหื่นกามตรงหน้ายังไง
"สู้ได้เหรอ ตัวก็แค่นี้เองนะ..หึ"
"ใช่! ฉันสู้คนอย่างนายไม่ได้" ร่างอรชรยอมอ่อนแรงสู้ชั่วคราว เห็นว่ามือหนากำลังจับตรงบั้นท้ายมนกลม จะไล่ขึ้นข้างเอวราบ เผยนิสัยของผู้ชายเจ้าชู้อย่างมาก
"ว่าง่ายๆ อย่างนี้ก็ดีหน่อย ไหนๆ ก็นะลองดูสักรอบป่ะ ฉันอาจจะดีกว่าผู้ชายที่เธอเคยลองมาด้วยซ้ำ" เสียงแหบพร่าบอกใกล้กกหูขาวบาง กลิ่นกายสาวหอมๆ ยั่วยวนมากๆ จนผู้ชายหยาบโลนแบบเขาทนไม่ไหว
"อยากลองเหรอ..."
"ใช่ หรือจะเอาเท่าไหร่ก็ว่ามาพอดีว่าฉันรวยแล้วก็ใหญ่มากอ่ะนะ" ปากหยักขบเม้มตรงติ่งหูขาวบาง ยิ่งเห็นว่าร่างอรชรสยิวกิวขนลุกตามผิวละเอียดอ่อน ทำให้นักล่าอย่างเขาหื่นกระหายอยากขย้ำเหยื่อมากๆ แล้ว
"งั้นก็..."
"ยอมแล้วใช่ไหมล่ะ งั้นก็..."
หมับ! ตุ๊บ! เรียวแขนเล็กรีบล็อคคอหนารวดเร็ว พร้อมกับใช้หัวเข่าเล็กกระทุ้งใส่ตรงเป้าตุงทันที
"ยะยัยบ้าเอ้ย!!! เธอเป็นใครว่ะแมร่ง น่าโดนกระทืบฉิบเป๋งเลย!" ความจุกทรมานทำกายชายไม่สามารถยืนตรงได้เลย ตอนที่หญิงสาวแปลกหน้าต่อต้านเขาอย่างไม่ทันตั้งตัว แต่โชคดีที่คว้าเรียวแขนเล็กไว้ได้รวดเร็วกว่า
"ชาหอม! เราไปรู้จักมันได้ไงอ่ะ ไอนี่แหละที่พี่เคยเล่าให้ฟัง!" ชิณณ์รีบเดินดุ่มเข้ามาดึงแขนน้องสาวไปยืนข้างกายเขาทันที ตอนที่มาหาชาหอมแต่ดันเจอคู่อริชวนหาเรื่อง เพราะน้องสาวของเขาไม่มีทางยุ่งกับผู้ชายแปลกหน้าง่ายๆ
"มึงไอชิณณ์! นี่เธอรู้จักไอเชี้ยนี่ด้วยเหรอ?" ไคล์พูดอย่างหัวเสียอีกครั้ง คู่อริในหลายปีที่ผ่านมาดันสนิทกับหญิงแปลกหน้าที่เพิ่งทำร้ายเขาไปเอง
"ก็นี่มันน้องกูอ่ะ คนอย่างมึงต่างหากมายุ่งอะไรกับน้องกู!"
"พูดได้หน้ามึนฉิบหาย! ถามน้องมึงก่อนมายุ่งกับกูทำไม!" ไคล์จ้องไปที่ใบหน้าสวยใส ตอนแรกเขายังมีอารมณ์ปรารถนาแต่ตอนนี้ไม่เลย ดันเปลี่ยนไปตรงกันข้ามสิ้นเชิง
"ไม่จริงนะ ชาหอมไม่ได้ยุ่งกับเขาก่อน เขาต่างหากมาขวางทางเดินเอง!"
"พูดอย่างนี้ปากก็หวานดิว่ะ! ต่อให้เป็นผู้หญิงฉันก็ไม่ติดนะเว้ย ลองได้เกลียดไอพวกสวะแล้ว!" เสียงเข้มตวาดดังลั่น
"ไอเชี้ยไคล์! มึงอย่ามาพูดถึงน้องกูอย่างนี้นะเว้ย ไม่อย่างนั้นอย่าหาว่ากูไม่เตือน!" ชิณณ์ชี้หน้าตามกัน ยังรั้งให้น้องสาวเขามายืนอยู่ข้างหลัง
"ก็มาดิว่ะ!" ร่างสูงถลกแขนเสื้อเชิ้ตขึ้นข้อศอกรวดเร็ว ตอนนี้มันร้อนลุ่มในกายชายทะเยอทะยานออกตามผิวหนังหมดแล้ว
"อย่ามาทำตัวเป็นหมาบ้าหน่อยเลย! พี่ชิณณ์เรากลับโต๊ะกันดีกว่านะ อย่าให้คนอื่นเสียเวลากับไอคนบ้าแบบนี้สิ!" ชาหอมรีบรั้งแขนพี่ชายรวดเร็ว ไม่ให้หลงกลกับอารมณ์ร้อนของชายหนุ่มนิสัยเสีย ที่ยังขโมยจูบแรกเธอไปแบบน่าโมโหมากๆ
"ไม่ได้หรอก! มันพูดถึงเราไม่ดีพี่ต้องจัดการก่อน!"
"แล้วคิดว่ากูจะไม่จัดการมึงเหรอ! เข้ามาถึงถิ่นดูทั้งทีไม่โดนตีนจะรอดออกไปได้ไง!" ร่างสูงก้าวขายาวมายืนตรงหน้ารวดเร็ว แม้ชาหอมจะรั้งพี่ชายให้ถอยห่าง
"นี่หยุดสักทีสิ! ช่วยหุบปากของนายสักทีสิ ฉันจะมาเที่ยวไม่ได้มามีเรื่องกับใครนะ!" เสียงใสพูด พอเห็นไคล์เดินมาประชิดพี่ชาย เธอก็รีบพุ่งเข้ามายืนขวางกั้นกลางเอาไว้ หากค่ำคืนนี้มีเรื่องขึ้นมา มีหวังบุพการีต้องไม่ให้ออกมาเที่ยวกับพี่ชายอีกแน่ๆ ซึ่งเธอจะยอมไม่ได้เด็ดขาด
"ถอยไปเลยชาหอม พี่จะจัดการมันเอง!" ชิณณ์ก็ไม่ยอมแพ้ มีหวังไวเปอร์ต้องลอบกัดเขาอีกแน่ๆ ถ้าไม่ตัดปัญหาตอนนี้
"ไม่ได้นะพี่ชิณณ์! ถือว่าชาหอมขอล่ะนะ...ขืนมีเรื่องขึ้นมาได้โดนพ่อดุกันหมดแน่ๆ "
..................
- ผู้เขียน
