กึ่ก~
สองเท้าเล็กหยุดเดินชะงัก เธอรีบหันหลังมองเมื่อรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัย แต่ก็ไม่พบว่ามีคนเดินตามมา ตลอดทั้งทางเดินก็ได้เป็นจุดอันตรายอะไร
"คิดไปเองได้ด้วยเหรอเรา?" เสียงใสเอ่ยถามตัวเอง แต่มองยังไงก็ไม่เห็นใครเดินตามเธออยู่ดี นอกจากนักศึกษาคนอื่นทั่วไปที่ใช้เส้นทางนี้เดินไปโรงอาหาร
ชาหอมเลยก้าวเท้าในส้นสูงลิ่วเดินไปทันที เธอรับปากกับสองเพื่อนสาวไว้ว่าจะเลี้ยงน้ำดื่มเพื่อตอบแทนน้ำใจ
"ซื้อน้ำเปล่าสามขวดค่ะ" มือบางนำธนบัตรยื่นให้แม่ค้ารวดเร็ว แล้วรับเอาของที่สั่งอยู่ในถุงพลาสติกมาถือไว้ แต่อากาศที่มันร้อนระอุ เรียกเร้าความกระหายมากๆ
ชาหอมเลยคว้าเอาขวดน้ำขึ้นมาหนึ่งขวดก่อน แล้วเปิดกระดกจิบโดยไม่ผ่านหลอดพลาสติกป้องกันโลกร้อน
"หื้ม..ชื่นใจกว่าน้ำหวานอีก" ร่างอรชรเลยจะเดินกลับมายังทางเดิม แต่คราวนี้พวกนักกีฬาดันวิ่งกันมายกกลุ่ม ขืนเธอเดินสวนกันไปพร้อมกับพวกเขาต้องแออัดมากๆ
สองเท้
