กึ่ก~
สองเท้าเล็กวิ่งหนีจากคนนิสัยไม่ดีกล้บมา จวนเจียนจะถึงโต๊ะที่นั่งนัดกับเพื่อนสาวสองคนไว้ ทั้งกวางกับพุดดิ้งยังนั่งรอไม่ไปไหน
"ไอ้หมาชั่ว!" ชาหอมเอ่ยอย่างน่าเจ็บใจมากๆ ถ้าเมื่อตีเธอยกตีเข่าใส่เป้ากางเกงชาย คงไม่ได้หนีออกมาอย่างนี้
หลังมือบางยกปากคาบน้ำลายบนเรียวปากนุ่มอย่างรังเกียจ จนมันเห่อร้อนแสบไปหมด ก็เพิ่งทำให้เธอสยบความโมโหลง แล้วกลับมาสนใจความแสบบนเรียวปากแทน
"นั่นไง! ชาหอมยืนอยู่ตรงนั้นไง!" พุดดิ้งเอ่ยเรียก แม้แปลกใจว่าทำไมเพื่อนสาวไม่เดินไปหาที่โต๊ะ จนมันนานผิดปกติกลัวว่าชาหอมจะเป็นอะไรหรือเปล่า
"ชาหอม!" กวางตะโกนเรียกเสียงดัง
"อ่อ..ขอโทษทีนะไปนานเลย" ร่างอรชรรีบก้าวขามานั่งลงตรงเก้าอี้ตัวว่าง ยื่นน้ำเปล่าให้สองเพื่อนสาว แต่ในมือเธอดันมีอีกขวดที่ไคล์ดื่มไปแล้ว เธอออกจะรังเกียจขนาดนี้จะกล้าดื่มมันซ้ำได้ยังไง
"ทำไมไปนานจัง เราเกือบจะไปตามแล้วนะ" กวางบอก
"เราไปพร้อ
