แฟน(ลับ)ไอดอล -5-

1254 คำ
"อื้ออออ!!!" ฉันส่งเสียงร้องทรมาน รู้สึกปวดหัวตุ๊บๆ ร่างกายเหมือนจะแตกสลาย ฉันจำไม่ได้ว่าเมื่อคืนภาพตัดไปตอนไหน "ซี๊ดดดด" ฉันซี้ดปากร้อง มือกุมขมับ พลิกตัวไปมาบนเตียง กึก! ร่างกายฉันชนเข้ากับอะไรแข็งๆ บนเตียง ทำให้พลิกตัวไปต่อไม่ได้ ฉันใช้มือลูบๆ คลำๆ ทั้งที่หลับตา ก่อนจะดีดตัวลุกขึ้น ลืมตาโพลง! พรึ่บ! "อร๊ายยยยยยย!!!" ฉันกรีดร้องสุดเสียง เมื่อเห็นผู้ชายนอนล่อนจ้อนบนเตียง ปัง! เสียงคนพังประตูเข้ามา เป็นจังหวะเดียวกับไอ้บ้าโรคจิตตวัดผ้าห่มมาคลุมร่างฉัน พรึ่บ "นาย!!!" ผู้ชายตัวใหญ่วิ่งกรูกันเข้ามาในห้อง แต่ต้องรีบกลับออกไปเมื่อเจอคำสั่งเสียงเข้ม "ออกไป!!" พรึ่บ!!! พวกเขาหันหลังกลับออกไปทันที เหลือเพียงฉันกับไอ้บ้าโรคจิต!!! "ปล่อยฉันนะ!!!!" ฉันดิ้นออกจากอ้อมกอดของเขา มองหน้าไอ้โรคจิตชัดๆ ยิ่งช็อกไปใหญ่ เมื่อเขาคือไอ้ดารานิสัยไม่ดีหวงลู่! นี่มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย!! "จะอวด?" เขาสอดมือรองใต้หัว ใช้สายตามองฉันอย่างโลมเลีย ฉันก้มลงมองตาม ก็พบว่าตัวเองไม่มีเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น พรึ่บ! "ไอ้โรคจิต!!" ฉันรีบดึงผ้าห่มขึ้นปิดร่างกายเปลือยของตัวเอง เม้มปากแน่น น้ำตาไหลพราก "ร้องทำไมวะ!" เขายันตัวลุกขึ้นนั่งขมวดคิ้วยุ่ง "นายทำอะไรฉัน ฮืออออ" ฉันปล่อยโฮ ทั้งเสียใจและสับสนกับเรื่องที่เกิดขึ้น นี่มันเรื่องบ้าอะไร "ชัดเจนขนาดนี้ยังต้องถามอีกรึไง" "ฮือออออ!!! อึกๆๆ ฮือออออ" ฉันปล่อยโฮสุดเสียง เมื่อเขายืนยันคำตอบ นี่ฉันกับเขา เรา...ทำแบบนั้นกันจริงๆ เหรอ นี่มันเรื่องบ้าอะไร ฉันต้องฝันอยู่แน่!ๆ "โอ๊ย!! ไม่ได้ฝัน ฮืออออ" ฉันสะดุ้งเมื่อบิดแขนตัวเองสุดแรง แล้วพบว่ามันเจ็บ แสดงว่าฉันไม่ได้ฝัน นี่คือเรื่องจริง ฉันกับไอ้ดารานิสัยไม่ดี ได้เสียกัน!!! "ใครบอกให้เธอยั่วเองวะ" "ใครยั่วนาย นายไม่ต้องมาโทษฉันเลย นายข่มขืนฉันก็ยอมรับมาสิ! ฮืออออ" "คิดดีๆ ใครเริ่มก่อน" "อึกๆๆ ฮืออออ ออกไปจากห้องฉันเลย ออกไป!!!" ฉันตะโกนไล่เขา ไอ้คนนิสัยไม่ดี ทำแล้วไม่ยอมรับ โยนความผิดมาให้ฉันอีก ไม่เป็นลูกผู้ชายสักนิด!! "นี่มันห้องฉัน!" "....ไปเองก็ได้!" ฉันนิ่งค้าง มองไปรอบๆ ก่อนจะหอบผ้าห่ม แล้วก้าวขาลงจากเตียง แต่ทันทีที่ลงน้ำหนักไปทีเท้า ตัวฉันก็ทรุดฮวบลงไปกองกับพื้น พรึ่บ! "โอ๊ยยย!!!" ฉันร้องหน้าเหยเก รู้สึกเจ็บตรงนั้นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน "จิ๊! พึ่งเคยครั้งแรกใครบอกให้รีบเดินวะ" ไอ้ดารานิสัยไม่ดีจิ๊ปากไม่สบอารมณ์ รีบลงมาอุ้มฉันกลับขึ้นเตียง "ใครจะรู้เล่า!!!" ฉันเม้มปากหลบสายตา "รู้แล้วก็อยู่นิ่งๆ เลิกโวยวาย" เขามองดุ "!!! นายไม่มีสิทธิ์ดุฉัน!" ฉันกัดปากน้ำตาไหลพราก "....นอนพักซะ ฉันจะไปทำงาน" เขามองสบตาฉัน ก่อนจะพูดขึ้น "ฉันอยากกลับห้อง" ฉันบอกเสียงสั่นเครือ "เดินไปเองได้มั้ยล่ะ" "ฮืออออ อึกๆ ฮืออออ" ฉันส่ายหัวพร้อมกับปล่อยโฮ "เลิกร้อง มันเอากลับคืนมาไม่ได้แล้ว" เขายกมือมาปาดน้ำตาให้ แต่ฉันหันหน้าหลบ ไม่อยากให้เขาแตะตัวแม้แต่ปลายเล็บ! "เพราะนายขืนใจฉัน!!" ถ้าเขาไม่ขืนใจฉัน ฉันก็ไม่มีสภาพนี้หรอก! "ใครขืนใจเธอ! คิดดูดีๆ ใครเป็นคนเริ่มก่อน" "นายจะบอกว่าฉันเริ่มก่อนเหรอ! ฉันนี่นะ....." ฉันหยุดคำพูดไว้แค่นั้น เมื่อภาพหนึ่งผุดขึ้นมาในหัว และภาพต่อไปก็ผุดขึ้นมาเรื่อยๆ มันฉายเข้ามาในหัวฉันอย่างรวดเร็ว ย้อนกลับไปเมื่อคืน ติ๊ง ต่องๆๆๆๆ ฉันที่พึ่งโดนหามมาส่งที่ห้อง เดินโซเซออกมากดกริ่งห้องตรงข้ามรัวๆ "อะไรของเธอ ฉันจะนอน!" หวงลู่เปิดประตูออกมาชักสีหน้าใส่ "ฉันอยากดื่มกับนาย~~~" ฉันบอกปากยื่น ทรงตัวแทบไม่อยู่ "เมาแล้วกลับห้องเธอไป" "ม่ายอาว! ฉันจะดื่มกับนาย!" ฉันส่ายหัว เดินเข้าไปในห้องเขา ทิ้งตัวลงนั่งโซฟาอย่างหมดสภาพ แต่ก็ยังเอ่ยปากสั่ง "ไปอาวเหล้ามา!" "จิ๊! ยัยบ้าเอ๊ย!" หวงลู่ยืนมองฉัน สบถไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเดินไปไหนสักที่ แต่ฉันเรียกไว้ก่อน "เยี๋ยวๆ มานี่ก่อน" ฉันกวักมือเรียก พยายามลืมตา "อะไรของเธออีก!" "นายว่าฉันจวยมั้ย" ฉันยันตัวขึ้นยืน ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ให้เขามองชัดๆ "ถามทำไม?" "ถามก็ตอบซี้!!!!" "งั้นๆ" "งั้นๆ เหรอ..." ฉันปล่อยคอเสื้อเขา แล้วกลับลงไปนั่งโซฟา เบ้ปากร้องไห้ "เพราะงั้นๆ ใช่มั้ย เขาถึงมีคนอื่น ฮือออ" "ถ้าจะมาร้องไห้หาแฟนเก่า กลับไปร้องห้องเธอเลยไป" "ม่ายเอา! ฉันจะอยู่กับนาย ฉันจะนอนที่นี่!" ฉันปฏิเสธทันที แล้วล้มตัวลงนอนโซฟาตัวใหญ่ แถมยึดเกาะไว้แน่น "ใครให้เธอนอน ลุกเลย!" "ม่ายอาว!!" ฉันยึดเกาะโซฟาไว้แน่น เหมือนตุ๊กแก "ลุก! กลับไปนอนห้องเธอ" "ม่ายยยย!!!!" เขาพยายามดึงฉันให้ลุก ส่วนฉันก็ดิ้นไม่ยอมท่าเดียว ทำให้เขาเสียหลัง ล้มลงมาคร่อมฉัน พรึ่บ! "ทำไมนายหล่อจัง เหมือนเทพบุตรเยย แต่นิสัยม่ายดี" ฉันยื่นมือไปสัมผัส จ้องหน้าหล่อๆ ของเขาอย่างพิจารณา ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าเขาหล่อมากๆ มากจริงๆ "แล้วไง?" เขาเลิกคิ้วสูง คนอะไรเลิกคิ้วยังดูเท่ "ก็ถ้านายนิสัยดีน๊า ฉันอาจจะพิจารณาเลือกนายก็ได้" "หึ!" "หึ!" ฉันลอกเลียนเสียง พร้อมกับย่นจมูกใส่ "อย่ายั่ว" "คายชั่ว ^^" ฉันถามปากยื่น ยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีก "...." จุ๊บ จ๊วบ ปัจจุบัน เอือก! ฉันกลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอ เมื่อรู้ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นบ้าง แต่มันอาจจะเป็นความฝันก็ได้นะ แต่... "จะดูกล้องวงจรปิดมั้ย ว่าเธอมากดกริ่งห้องฉัน" หวงลู่บอก ทำให้รู้ว่านั่นไม่ใช่ความฝัน แต่มันคือเรื่องจริง! "....แล้วจะเอาไงต่อ" ฉันหลบสายตาคม อยากกลับไทยมันซะตอนนี้เลยจริงๆ "เธอต้องรับผิดชอบฉันมั้ย?" "นายจะบ้ารึไง! ฉันเป็นผู้หญิงนะ!" นี่เขาจะให้ฉันรับผิดชอบ ทั้งที่เขาพรากพรหมจรรย์ฉันไปงั้นเหรอ ถึงฉัน...ฉัน...จะเป็นคนเริ่มก่อนก็เถอะ! "ผู้ชายเสียหายไม่ได้รึไง ดูเธอทำฉันสิ ค่าตัวฉันแพงนะเว้ย" เขาให้ฉันดูรอยเล็บรอยฟันบนตัวเขา เอือก! นี่ฉันทำรอยพวกนั้นจริงๆ เหรอ "....นายจะเอาเท่าไหร่ เดี๋ยวฉันโอนให้" ถึงค่าตัวเขาจะแพงแค่ไหนฉันก็ต้องจ่าย เงินที่มีจะพอมั้ยนะ ต้องโทรบอกพี่ชายโอนมาเพิ่มรึเปล่า หมดตัวแน่ๆ ไม่น่าเมาเลย เสียตัวไม่พอต้องเสียเงินอีก! "เธอนี่มัน!...โธ่เว้ย!!! ฉันจะออกไปทำงาน ไว้คุยทีหลัง นอนพักซะ" เขาสบถอย่างหัวเสีย ก่อนเหลือบมองนาฬิกาแขวนผนัง แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม