เช้าวันต่อมา
"อื้ออออ" ฉันนอนกลิ้งบิดขี้เกียจไปมาบนเตียง เมื่อคืนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ จำไม่ได้เลย
"ตื่นแล้วเหรอ" เสียงทุ้มดังขึ้น
"เข้าห้องคนอื่นเหมือนห้องตัวเองเลยนะ" ฉันมองค้อนไอ้คนไม่มีมารยาทที่ยืนมองฉัน นี่มันยังเช้าอยู่นะ
ฉันต้องชินกับการที่เขาสามารถเข้าออกห้องฉันได้ทุกเมื่อใช่มั้ย
"ผัวไม่ใช่คนอื่น" เขาบอกหน้ายุ่ง
"ยังไม่ได้แต่งงานเรียกผัวไม่ได้ >///////15 นาทีผ่านไป
ฉันที่นั่งเฝ้ารอชานมไข่มุกเริ่มออกอาการ อาการคนหิว!
"ร้านอยู่ไกลเหรอ" ฉันถามหวงลู่
"เดี๋ยวก็มา"
"หนึ่งชานมไข่มุก สองชานมไข่มุก สามชานมไข่มุก สี่ชานมไข่มุก ห้าชานมไข่มุก หก...." ฉันเอนหลังพิงคนตัวโต นับเลขเล่นไปพลางๆ ทำใจร่มๆ รอชานมไข่มุกของโปรด
"อยากกินขนาดนั้นเลย?" เขาหันมาถามฉันที่นับเลขไม่หยุด
"อือ อยากกินมากๆ" ฉันหันไปทำหน้าอ้อน ซุกหน้ากอดเขา แต่จังหวะนั้น เสียงประตูห้องก็ถูกเปิดเข้ามา
ตี ดี ดิ๊ด ~~~
