แลกกันดูสิคะ
854 คำ
ตอนที่ 7
บทสนทนาของทั้งคู่ดำเนินต่อไปอย่างเป็นธรรมชาติ ใยไหมเริ่มรู้สึกสบายใจมากขึ้น และเสน่ห์บางอย่างในตัวของคุณหมอคนนี้ทำให้เธอรู้สึกหลงใหลในตัวเขาอย่างไม่อาจปฏิเสธได้
ความเงียบสงบเข้าปกคลุมห้องเก็บของแคบ ๆ อีกครั้งหลังจากที่เสียงปืนเงียบลง ใยไหมค่อย ๆ ผละออกจากอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นของเขา หญิงสาวสูดกลิ่นหอมสะอาดจากร่างกายของเขาอย่างลืมตัว ความรู้สึกปลอดภัยที่เขาให้ทำให้เธอเริ่มเปิดใจพูดคุยกับเขามากยิ่งขึ้น
“คุณหมอเรียนจบมาหลายปีแล้ว....งั้นหนูขอเรียกคุณหมอว่า…พี่หมอก็แล้วกันนะคะ” ใยไหมตอบด้วยเสียงแผ่วเบา เขารีบดึงร่างบอบบางเข้ามากอด ขณะที่เธอกำลังจะออกจากอ้อมกอดของเขาไป สุทธิรักษ์มองเธอด้วยแววตาแพรวพราว แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่หยอกเย้า
“ถ้าไม่เรียกพี่หมอ ก็เรียกว่า...สุดที่รัก เฉย ๆ ก็ได้ครับ”
“คนอะไร!...ชื่อสุดที่รัก” ใยไหมทำหน้าไม่เชื่อ ราวกับเขาหลอกให้เธอเรียก
“ก็คนอย่างพี่ไงครับ... ตกลงจะเรียกพี่ว่า สุดที่รัก มั้ย”
“งั้นหนูขอดูบัตรประชาชนหน่อยคะ อย่ามาหลอกให้เรียกหน่อยเลย คนอะไรจะชื่อนี้” เธอท้าทายและตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความน่ารักซุกซน
“มันก็มี....จะดูจริง ๆ เหรอบัตรประชาชนน่ะ ถ้าเห็นอายุแล้วอย่าตกใจล่ะ”
“ค่ะ อยากเห็น แลกกันดูก็ได้อะ”
“ก็ดีเหมือนกันครับ งั้นพี่ขอดูของหนูก่อนสิ”
“ยื่นหมูยื่นแมวซิคะ...แหม่!!!”
“ก็ได้ ๆ” เขาหยิบกระเป๋าสตางค์ออกมาเพื่อกางมันออกให้เธอดูบัตรประชาชนของเขา ที่อยู่ในนั้น
“อะ...หนูให้พี่ดูบัตรนักศึกษาพร้อมบัตรประชาชนของหนูเลย” ใยไหมหยิบบัตรนักศึกษาของตัวเองพร้อมบัตรประชาชนออกมาแลกกับของเขาอย่างไม่ลังเล
“ว้าว...ปณิสรา ชื่อเพราะนะครับ แถมยังเรียนนิเทศซะด้วย”
“อย่าล้อชื่อกันสิคะ” เธอเอ่ยพร้อมกับทำหน้าย่น สายตาพลางเหลือบมองกระเป๋าสตางค์ของเขาที่โชว์บัตรประชาชนและบัตรอื่น ๆ อยู่ตามช่องต่าง ๆ ในกระเป๋า แต่เมื่อใยไหมเห็นชื่อของเขาในบัตรประชาชนอย่างเต็มตา เธอก็ถึงกับควันออกหู
“สุทธิรักษ์ อ่านยังไงคะ เป็นสุดที่รัก พี่หลอกหนูนี่ แล้วอายุขนาดนี้ เรียกพี่ก็ปรานีสุดแล้วนะคะ อย่าให้ถึงขั้นต้องเรียกลุงเลย”
“โถ่ววว!!! พี่อายุแค่ 36 เองนะหนู ไม่ได้ห้าหกสิบสักหน่อย”
“แต่หนูเพิ่งจะ 21 เองนะคะ เราอายุห่างกันตั้ง 15 ปี เกินรอบด้วยซ้ำ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงผิดหวังเล็กน้อย เพราะไม่คิดว่าเขาจะอายุห่างขนาดนี้ แต่ก็ทำให้เขายิ้มอย่างเอ็นดู
“งั้นเรียกพี่เถอะ...ขอร้องล่ะ เรียกพี่หมอก็ได้ โอเคมั้ย แล้วพี่จะเรียกหนูว่าหนูก็แล้วกัน พอใจมั้ย อยากเป็นเด็กไม่ใช่เหรอเราอะ” เขาโอนอ่อนตาม พร้อมกับยื่นมือมาขยี้ผมของเธออย่างอ่อนโยน
“อื้ม...ก็ได้ค่ะ เรียกหนูเฉย ๆ ก็ได้”
ใยไหมพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย รู้สึกถึงหัวใจที่พองโตอย่างบอกไม่ถูก การได้รู้จักกับเขาในครั้งนี้ เหมือนเป็นการเปิดประตูบานใหม่ในชีวิตของเธอ แม้ว่าความสัมพันธ์จะเริ่มต้นขึ้นจากความบังเอิญและสถานการณ์ที่อันตราย แต่เธอก็รู้สึกได้ถึงความผูกพันบางอย่างที่ก่อตัวขึ้นอย่างช้า ๆ ในใจของเธอ
ใยไหมพยายามดันตัวเองออกจากอ้อมกอดของเขาอย่างเบา ๆ แต่เขากลับกอดเธอแน่นขึ้นกว่าเดิม
“เอ่อ...แล้วพี่จะกอดหนูอีกนานมั้ยคะ”
“เดี๋ยวเสียงปืนดังขึ้น หนูจะตกใจอีกมั้ยล่ะ กอดกันอย่างนี้แหละ...ดีแล้ว อุ่นดีออก”
คำพูดของเขาทำให้ใบหน้าของเธอแดงระเรื่อ หัวใจดวงน้อยเต้นระรัวจนแทบจะทะลุออกมานอกอก
“กลัวพี่จะทำอะไรเกินเลยใช่มั้ย” เขาถามพลางลูบศีรษะของเธออย่างอ่อนโยน เธอซบศีรษะลงบนไหล่กว้างของเขาอย่างออดอ้อน ทั้งสองนั่งกอดกันในความมืดสลัวราวกับเป็นคู่รักที่รู้จักกันมานาน
“ค่ะ…ก็กลัวอยู่ ชุดหนูมันก็หล่อแหลมด้วย กลัวพี่เกิดอารมณ์ปล้ำหนูขึ้นมา” เธอพูดพร้อมกับก้มหน้าหลบสายตาจริงจังของเขาด้วยความเขินอาย
“พี่ไม่ทำอะไรหรอกน่า ถ้ากลัวว่าชุดมันจะโป๊ ก็ใส่เสื้อของพี่เลยสิ ไม่ต้องแค่เอาคลุมหรอก ใส่ติดกระดุมไปเลย”
“ขอบคุณค่ะ..”
เธอเงยหน้าขึ้นมาสบตาเขาอีกครั้ง แล้วสวมใส่เสื้อสูทของเขาทันที ก่อนจะส่งยิ้มหวานให้เขาอย่างเขินอาย ทำให้สุทธิรักษ์รู้สึกเหมือนว่าโลกทั้งใบของเขาสว่างไสวขึ้นมาทันที และเขาก็ไม่ปฏิเสธเลยว่าตนเองกำลังตกหลุมรักเด็กสาวตรงหน้าเข้าอย่างจัง
- ผู้เขียน
