ไม่ต้องสนใจใคร .. สนแค่พี่ก็พอ
1303 คำ
หลังจากที่เจนนี่เดินออกไปแล้ว กอหญ้าก็พูดขึ้น
" พี่ไทม์พูดแรงไปมั้ยคะ "
" ก็พี่ไม่ชอบนี่ อีกอย่างพี่ไม่อยากให้กอหญ้าไม่สบายใจ "
" แต่หญ้าว่า ... "/" หญ้าอย่าสนใจเลยครับ พี่จะทำทุกอย่างให้กอหญ้าสบายใจ ไม่ต้องสนใจใครหรอก " แล้วยื่นหน้าไปใกล้หน้ากอหญ้า
" สนแค่พี่ก็พอ " กอหญ้ายิ้มเขิน
" หวานอะไรก็เกรงใจพวกกูด้วย " กันต์ว่า
" อยู่นี่เองพี่ตามหาตั้งนาน " แพตเดินมาคุยกับกอหญ้า
" พี่แพตมีอะไรเหรอคะ "
" จะมาบอกว่าการประกวดดาวมหา'ลัยจะจัดขึ้นอีก 2 เดือนนะ จะได้มีเวลาเตรียมตัวเยอะหน่อย ยังไงก็อย่าลืมมาซ้อมนะ "
" คะพี่แพต "
แพตยืนลังเลอยู่ไม่ไปไหน จนกอหญ้าสงสัย
" พี่แพตมีอะไรรึเปล่าคะ "
" คือ ขอโทษนะ แต่เห็นข่าวซุบซิบมหา'ลัยแล้วอดไม่ได้ "
" น้องกอหญ้าเป็นแฟนไทม์เหรอ "
กอหญ้าสำลัก ' นี่เปิดมาก็เป็นข่าวเลยเหรอ '
ไทม์รีบหยิบขวดน้ำให้กอหญ้า " ไม่เกี่ยวกับเรื่องประกวดใช่มั้ย " ไทม์ถาม
" อืม .. ไม่เกี่ยวแค่สงสัย " แพตตอบ ใช่ นี่เรื่องส่วนตัว อยากรู้อยากเห็นล้วนๆ
" งั้นจงอย่าเชื่อข่าวเลย แต่จงเชื่อในสิ่งที่เห็น " องศาพูด ทุกคนยิ้ม แต่ไม่มีใครพูดอะไร
" ถ้าเชื่อในสิ่งที่เห็น ฉันก็คิดว่าเป็นแฟนกัน " แพตคาดเดา
อยู่ๆทุกคนก็ประสานเสียงขึ้นมาพร้อมกัน
" ก็ตามนั้น " แพตอึ้งไป เพราะไม่คิดว่าไทม์จะมีแฟน ที่ผ่านมาเคยสนใจใครที่ไหนละ " โอ้โห เรื่องจริงเหรอเนี่ย สมบัติของคณะ ถูกสอยลงมาแล้วสินะ โดยฝีมือน้องกอหญ้าซะด้วย " กอหญ้ายิ้มเขิน
" น้องกอหญ้าสอยลงมาตั้งนานละ แต่พึ่งเอามาโชว์ต่างหาก " กันต์พูด เพื่อนในกลุ่มเข้าใจ แต่แพตเดินไปอย่างไม่เข้าใจ
" ว่าแต่แกอ่ะ รอบนี้จะแสดงความสามารถพิเศษอะไร รอบก่อนก็ร้องเพลงไปแล้ว " พะพายถาม
" ยังไม่รู้เลย " กอหญ้ายังไม่ทันได้คิด
" น้องกอหญ้ามีความสามารถพิเศษอะไรอีกมั้ยครับ เช่นเล่นดนตรีได้บ้างไหม " กอล์ฟถาม
" เมื่อก่อนพี่ไทม์เคยสอนเล่นกีตาร์คะ แต่ก็นานมากแล้ว "
" งั้นก็ดีดกีตาร์ร้องเพลงดีมั้ย ก็ให้ไอ้ไทม์สอนเหมือนเดิม " กันต์เสนอ
" นั่นสิ อยู่ด้วยกันทุกวัน น่าจะมีเวลาสอนเยอะอยู่นะ " ยุ้งว่า
" เดี๋ยวพี่สอนให้ก็ได้ แต่กีตาร์พี่อยู่ที่บ้าน คงต้องกลับไปเอา วันนี้พี่เลิกเร็ว พี่ไปเอากีตาร์ที่บ้านก่อนแล้วจะกลับมารับนะครับ "
" งั้นก็ได้คะ "
........
หลังเลิกเรียน ไทม์ขับรถกลับไปเอากีตาร์ที่บ้าน
มีลุงทศ คนสวนวิ่งมาเปิดประตูให้ ชายหนุ่มก็ขับรถเข้าไปจอดในบ้าน เปิดประตูลงมา
" หายไปไหนมาครับคุณไทม์ หายไปนาน คุณผู้หญิงบ่นคิดถึงทุกวันเลย "
" เรียนหนักครับลุงทศ แล้วแม่อยู่มั้ยครับ "
" คุณผู้หญิงอยู่ในครัวครับ กำลังทำกับข้าวให้คุณผู้ชาย "
ไทม์จึงเดินเข้าบ้าน ไปหาผู้เป็นแม่ในครัว ย่องไปกอดด้านหลัง " คิดถึงจังเลยครับ "
" ยังไง มาหาแม่ได้แล้วเหรอ ห๊ะ เราน่ะ นึกว่าลืมทางกลับบ้านซะแล้ว " ตัดพ้ออย่างน้อยใจ ลูกชายคนเดียวไม่ค่อยกลับบ้านเลยพักนี้
" เรียนหนักนิดหน่อยครับแม่ ช่วงนี้มีรับน้องด้วย กิจกรรมเลยเยอะ "
" หึ .. เรียนหนักหรือติดสาวเอาดีดี "ผู้เป็นแม่ดักคออย่างรู้ทัน ปกติถ้าเป็นเมื่อก่อน ต่อให้เรียนหนักแค่ไหนลูกชายเธอก็ต้องกลับบ้าน จะนอนคอนโดก็ต่อเมื่อสังสรรค์กับเพื่อน เพราะคอนโดจะอยู่ใกล้มหา'ลัยมากกว่า
ไทม์ได้แต่ยิ้ม ไม่ตอบอะไรผู้เป็นแม่ นั่นแสดงว่าเป็นเรื่องจริง
" ใครกันนะ แนะนำให้แม่รู้จักได้มั้ย " ไทม์ซึ่งไม่เคยมีอะไรปิดบังผู้เป็นแม่อยู่แล้ว
" คุณแม่รู้จักอยู่แล้วครับ " คุณเอมอรหันมามองหน้าบุตรชาย
" อย่าบอกนะว่าหนูกอหญ้า " ไทม์ไม่ตอบ
" ลูกแน่ใจแล้วเหรอ เค้าเคยทำให้ลูกเสียใจนะ " เธอไม่เคยคิดห้าม เธอเคารพทุกการตัดสินใจของลูกชายเสมอ ไทม์ไม่ใช่คนโง่ แต่เธอก็อดห่วงไม่ได้
" ผมรู้ครับ แต่ผมคิดว่าวันนั้นกอหญ้าน่าจะมีเหตุผล "
" เหตุผลอะไร เค้าได้บอกลูกมั้ย " เหตุผลอะไรเธอเองก็อยากรู้เหมือนกัน
" กอหญ้าไม่ยอมบอกครับ "
" เอาเถอะ ยังไงแม่ก็ไม่อยากยุ่งเรื่องส่วนตัวของลูกมาก ลูกเองก็โตแล้ว ตัดสินใจเองได้แล้ว แต่อย่าลืมว่าจะรักใคร ก็อย่าลืมรักตัวเองด้วยนะลูก "
ไทม์กอดผู้เป็นแม่แน่น " ครับแม่ "
" แล้ววันนี้จะนอนบ้านมั้ย "
" ผมมาเอาของก็จะกลับคอนโดครับ "
" มีใครรออยู่ล่ะสิ " คุณเอมอรมองอย่างรู้ทัน
" คุณแม่เนี่ย รู้ใจ "
" หึ .. แหงหละ ลูกฉัน เลี้ยงมากับมือ "
ไทม์กอดหอมผู้เป็นแม่อีกครั้ง คุณเอมอรก็กอดหอมบุตรชายตอบด้วยความรักความคิดถึง
" ผมไปเอาของก่อนนะครับ เดี๋ยวเย็นรถจะเยอะ "
ไทม์ขึ้นไปเอากีตาร์ลงมา สวนกับผู้เป็นพ่อ
" คุณพ่อสวัสดีครับ "
" อ้าวเจ้าไทม์ จะรีบไปไหนล่ะ "
" กลับคอนโดครับพ่อ นัดเพื่อนไว้ "
" อืม อีกปีเดียวก็จะจบแล้วใช่มั้ย ปีหน้าฝึกงานก็มาฝึกที่บริษัทพ่อนะ จะได้ช่วยพ่อทำงานด้วย "
" ครับพ่อ ผมไปก่อนนะครับ "
พูดจบไทม์ก็รีบขึ้นรถขับออกไปทันที คุณเอมอรที่แอบมองการกระทำของลูกชาย ก็รู้สึกว่าลูกชายคงรักผู้หญิงคนนี้มาก เธอได้แต่ขอให้ความรักของลูกชายครั้งนี้ สมหวังด้วยเถอะ เธอไม่อยากเห็นลูกต้องมาทุกข์อีกแล้ว
ด้านไทม์ รีบกลับมารับกอหญ้าที่มหา'ลัย วันนี้หญิงสาวเลิกห้าโมงเย็น ไทม์มาถึงมหา'ลัยก่อนกอหญ้าเลิก จึงนั่งรอที่หน้าตึก ระหว่างที่นั่งรอ ก็หยิบโทรศัพท์มาเขี่ยดูอะไรเพลินๆ
กอหญ้าที่เลิกเรียนแล้วกำลังเก็บของ ใส่กระเป๋าคิดได้ว่าน่าจะส่งข้อความไปบอกแฟนหนุ่มซักหน่อย จึงส่งไลน์ไป ' เลิกแล้วนะคะ '
ไทม์ที่เห็นข้อความจากแฟนสาวก็ยิ้ม ตอบกลับทันที ' รออยู่หน้าตึกแล้วครับ '
กอหญ้าเห็นข้อความนั้นก็เดินลงมาพร้อมกับเพื่อนๆของเธอ
เมื่อลงมาก็เห็นไทม์นั่งรออยู่หน้าตึกตามที่บอก ไทม์เมื่อเห็นแฟนสาวก็ปิดหน้าจอโทรศัพท์ เดินเข้าไปหาหญิงสาวทันที
" ทันใจจังเลยนะคะพี่ไทม์ " ยุ้งแซว
" เราจะหาแฟนที่ใส่ใจแบบนี้ได้ที่ไหนนะ " ยุ้งพูด
" เพ้อฝันอีกละ " พะพายพูดแล้วมองยุ้งอย่างหมันใส้ " เรื่องเพ้อฝันคืองานของเรา "
" เยอะไปละ ไปกินยานอน " กอหญ้าแหย่เพื่อน
" ไปก็ได้ พรุ่งนี้เจอกัน " ยุ้งข้าวและพะพายเดินแยกไปอีกทาง ส่วนไทม์และกอหญ้าเดินไปที่รถของไทม์
" แวะซื้ออะไรมั้ย หรือหาอะไรกินก่อนดี " ไทม์ถามแฟนสาว
" แวะตลาดหลังมอดีมั้ยคะพี่ไทม์ จะได้ซื้ออะไรไปกินด้วย "
" ตามใจเลยครับ "
ไทม์และกอหญ้าจึงไปเดินหาซื้อของกินที่ตลาดนัดด้วยกัน วันนี้ซื้อเป็นกับข้าวสำเร็จ ถ้าวันไหนที่กอหญ้าเลิกเร็ว ถึงจะซื้อของสด เข้าครัวทำอาหารให้แฟนหนุ่มทาน
- ผู้เขียน
