ปาลินมองตัวเองในกระจกอย่างพอใจ วันนี้เธอตั้งใจทำอาหารไว้รอสามีหนุ่มโดยเฉพาะ อยากตอบแทนที่เขาช่วยดูแลเธอในช่วงที่บาดเจ็บจนหายดี อีกใจก็อยากกระชับความสัมพันธ์ให้แนบแน่นขึ้นอีกนิด ด้วยบรรยากาศหวานซึ้งตรึงอารมณ์ เธอจึงแต่งตัวสวยๆ เพื่อรอธีร์ภพกลับมาฉลองด้วยกันที่บ้าน
หญิงสาวสำรวจความเรียบร้อยของตัวเองในชุดเดรสเปิดไหล่สีเขียวมิ้นต์ความยาวเหนือเข่า ที่ช่วยขับให้ผิวขาวๆ ดูผุดผ่องชวนมอง แล้วคลี่ยิ้มสดใส เดินออกจากห้อง ประจวบเหมาะกับที่บานประตูแกะสลักถูกเปิดออกเสียงดัง
ปัง!
ปาลินนิ่วหน้า เมื่อธีร์ภพก้าวพรวดเข้ามาเหมือนกับพายุ ยืนจังก้าต่อหน้าเธอด้วยสีหน้าถมึงทึง จึงเอ่ยถามอย่างงุนงง
“เกิดอะไรขึ้นคะ”
แววตาคมกริบจ้องเขม็งมาที่เธอราวกับใบมีดที่เชือดเฉือนหัวใจ เหยียดยิ้มถามกลับ
“ยังจะมีหน้ามาถามอีกเหรอว่าเกิดอะไรขึ้น เธอไปทำเรื่องระยำตำบอนที่ไหนเอาไว้ล่ะ”
หญิงสาวยิ่งขมวดคิ้วมุ่น
“ฉันน่ะเหรอคะ”
