ทั้งที่ควรจะดีใจ แต่ดวงตาดุร้าย สีหน้าเลือดเย็น รวมถึงรังสีอำมหิตที่แผ่ออกมาจากตัวเขา ทำให้เธอนึกครั่นคร้ามจนเผลอถอยหลังโดยไม่รู้ตัว เมื่อธีร์ภพเดินเข้ามาหาด้วยท่าทีคุกคามอย่างน่าสะพรึง
“คุณจะทำอะไรคะ”
เธอถามเสียงสั่น ร่างกายเกร็งเครียดจนขยับตัวลำบาก ตาจ้องเขาเขม็ง เขาแสยะยิ้ม เอ่ยกับเธอเสียงเยียบเย็นว่า
“เธออยากให้ฉันเชื่อไม่ใช่เหรอ ฉันก็กำลังจะพิสูจน์เธออยู่ไง”
“คุณจะพิสูจน์ยังไง”
“ก็แบบที่เธอชอบทำไงละ ชอบถ่างขาให้ผู้ชายนักไม่ใช่เหรอ”
ปาลินเบิกตากว้างสุดขีด เข้าใจความหมายทันทีว่าธีร์ภพคิดจะทำอะไรกันแน่...
ร่างบอบบางถอยร่นจนหลังติดกำแพง ก่อนจะพลิกตัวหนี แต่ก็ยังช้ากว่าธีร์ภพที่พุ่งตัวมาตะครุบเอวบางไว้ได้ เขาผลักตัวเธอจนหลังกระแทกกับปูนแข็งๆ บนผนังอย่างแรง มือหนารวบข้อมือเล็กๆ ทั้งสองข้างยกตรึงเหนือศีรษะเธอ ใช้ร่างกายที่หนั่นหนาแข็งแรงกว่ากดทับสะโพก แทรกขาเขาเข้ากลางหว่างขาเธอ กักขั
