หญิงสาวเม้มปากจนเป็นเส้นตรง แม้จะเจ็บใจ แต่ก็ต้องยอมรับความจริง
“ถึงฉันจะหาหลักฐานมาเอาผิดเธอไม่ได้ แต่กรรมจะตามสนองเธอแน่”
“ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด ทำไมฉันจะต้องกลัวด้วยล่ะ”
“เฮอะ...เธอนี่มันทั้งชั่วทั้งหน้าด้านยิ่งกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีกนะรุ้ง ฉันยอมรับว่าสู้เธอไม่ได้จริงๆ”
สีหน้าและแววตาเหยียดหยามของเธอ ทำเอารุ้งรวีเต้นผาง เผลอแสดงอารมณ์เกรี้ยวกราดออกมาอย่างลืมตัว
“มันจะมากไปแล้วนะ ฉันจะเอาเรื่องแกให้ถึงที่สุด ข้อหาทำร้ายร่างกายและหมิ่นประมาท แกจะต้องติดคุกหัวโตแน่”
หล่อนชี้หน้าเธอด้วยความเข่นเขี้ยว ก่อนจะหันไปเกาะแขนแฟนหนุ่ม
“ภพต้องช่วยรุ้งนะคะ รุ้งทนไม่ไหวแล้ว ยังไงวันนี้รุ้งจะเอาเรื่องปาลให้ถึงที่สุด ปาลจะได้รู้สำนึกเสียบ้าง”
“ได้สิ”
ธีร์ภพยิ้มเย็น ทำเอาปาลินใจหายวาบ อดน้อยใจไ ม่ได้ ไม่ว่าเมื่อไรเขาก็เห็นรุ้งรวีสำคัญกว่าเธอเสมอ หญิงสาวหลุบตาลง เบือนหน้าหนีด้วยความเจ็บช้ำ ไม่อยากม
