ไหล่กว้างที่หล่อนมั่นใจเลยว่ายามนี้เต็มไปด้วยรอยเขี้ยวและรอยเล็บของหล่อนไหวน้อยๆ พลางหันมาหลิ่วตาให้กับหล่อน
“เจ้าบ่าวไม่มีทางสู้ผัวได้หรอกครับ ลิลลี่เป็นของผมแล้ว เธอจะเป็นของคนอื่นได้ก็ต่อเมื่อผมไม่ต้องการแล้วเท่านั้นแหละครับ”
คนฟังน้ำตาจะไหลริน ทำไมเขาถึงขยันพูดให้หล่อนช้ำใจแบบนี้นะ หญิงสาวคิดด้วยความปวดร้าว ยามนี้เข้าใจดีแล้วว่าดีแลนไม่ได้เต็มใจนักกับสิ่งที่เกิดขึ้น
“แต่ลิลลี่ไม่ต้องการความรับผิดชอบจากคุณดีแลนค่ะ”
หญิงสาวตอบโต้ด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความน้อยใจ
“เธอมีสิทธิ์ปฏิเสธที่ไหนกันลิลลี่ การตัดสินใจของฉันคือที่สุด”
กายสาวถูกรั้งเข้ามาแนบอก และความต้องการมากมายที่พลุ่งพล่านอยู่ภายในอกก็ทำให้ดีแลนลืมตัวไปชั่วขณะ เขากดปากร้อนจัดลงกับกลีบปากอิ่ม เผลอไผลไปกับความหอมหวานของสาวสวยเนิ่นนาน จนได้ยินเสียงกระแอมของจอร์จนั่นแหละถึงได้สติ ผลักร่างของลัลลลินออกจากตัว และทำหน้าไม่รู้ไม่
