จวบจนวันเดินทางกลับเมืองหลวงมาถึง อ๋องฟู่จินพาชายาของตนเดินทางกลับโดยที่ไม่รอ จนลี่หลินนั้นก็ยิ่งเกิดความคับแค้นใจขึ้นไปอีก
" ไม่นานหรอกท่านอ๋อง ข้าจะทำให้ท่านเจ็บปวดมากกว่าข้าเสียอีกท่านจะได้รู้รสชาติว่าความสูญเสียนั้นเป็นเช่นไร "
ลี่หลินเอ่ยออกมาหลังจากนั่งในรถม้าเพียงลำพังแล้ว
การเดินทางผ่านไปด้วยดี จนเข้ามาถึงเขตแคว้นชิงเหว่ย ที่อยู่ติดกับเขตเมืองใหม่ ก็ได้หยุดพักในค่ายทหารเพื่อเติมเสบียง
" เหม่ยอิงเจ้าหิวหรือไม่ เราจะพักที่นี่ก่อน พรุ่งนี้ค่อยออกเดินทางกันอีกครั้ง "
" เพคะท่านอ๋อง "
เสี่ยวจู และคนสนิททั้งสองของอ๋องฟู่จิน ต่างก็แปลกใจที่ก่อนหน้านี้ก็ดูว่านายทั้งสองจะรักกันดี
" เสี่ยวจู เมื่อวานท่านอ๋องกับพระชายายังมีความสุขกันอยู่เลย แต่ทำไมตอนนี้ดูเหมือนจะเย็นชาใส่กันอีกแล้ว "
" คงจะมีเรื่องอะไรอีกเป็นแน่ "
เสี่ยวจูตอบหยางอี้ออกไป เพราะตนก็ไม่รู้ว่าเหตุใด พระชายาถึงได
