3. เหตุผล nc+นิดๆ

1245 คำ
3 ฉันนอนร้องไห้กับหมอนด้วยความเสียใจ เศร้า ท้อ ผิดหวัง สิ้นหวัง เจ็บปวด บาร์รอนไม่เหมือนเดิม เพราะเขามีผู้หญิงคนอื่น "ออกไปกินข้าว" ผ่านไปสักพักเขาก็เปิดประตูตามเข้ามา "ไม่เอา! ฮือออ" ฉันตะโกนบอกทั้งที่หน้ายังฟุบกับหมอน ที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา "กลับมารอบนี้ทำไมงอแงจังวะ" "ฮือออ ก็นายไล่ฉัน ฮือออ" "ลุก! ออกไปกินข้าว แล้วค่อยคุยกันดีๆ" เขาจับฉันพลิกนอนหงาย แล้วดึงแขนให้ลุกขึ้น "ไม่!" ฉันสะบัดมือเขาออก แล้วพลิกตัวนอนหันหลังให้ ฉันไม่ยากกิน! "ถ้าไม่ตามออกมา ฉันให้เธอกลับวันนี้จริงๆ แน่!" เขาเริ่มทำเสียงดุ "แล้วถ้าตามออกไปล่ะ อึก!" ฉันหันหน้าไปถาม "ไว้ค่อยคุยกัน" ".... อึก!" ฉันเม้มปากแน่นชั่งใจ แล้วที่ว่าไว้ค่อยคุยกัน ฉันต้องกลับวันไหนเหรอ "มานี่" กางแขนออกแล้วเรียกฉันเข้าไปหา "ฮืออออ" ฉันรีบลุกคลานเข้าไปกอดคนตัวโตที่ยืนอยู่ข้างเตียงทันที "เรื่องแค่นี้ทำไมต้องร้องวะ ไปอยู่นู่นตั้งแปดปีไม่เคยเห็นอยากกลับ" เขาโอบกอดปลอบฉัน แต่ปากก็ยังบ่น เขาไม่รู้หรอกว่าตลอดเวลาอยู่ที่นั่นฉันอยากกลับมาหาเขามากแค่ไหน! "เลิกร้อง ไปกินข้าวกัน" เขาผละออกเช็ดน้ำตาให้อย่างอ่อนโยน เขาก็เป็นแบบนี้แหละ เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เดี๋ยวแข็งกระด้างเดี๋ยวอ่อนโยน บาร์รอนพาฉันออกมาทานข้าว ระหว่างทานไม่มีบทสนทนาใดๆ พวกเรานั่งทานเงียบๆ แต่ในหัวฉัน มันมีคำถามเต็มไปหมด พอทานข้าวเสร็จ ฉันก็เข้าไปเปลี่ยนชุด กระโดดลงสระแก้เครียด ดำผุดดำว่ายอยู่สักพักก็ลอยคอ ทอดสายตามองวิวด้านนอก "จะคุยกันได้ยัง" "ใครกันแน่ที่ไม่คุย" ฉันหันขวับไปมองต้นเสียง แล้วบ่นพึมพำ เขานั่งอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย "อยากกลับวันไหน" "อยากอยู่นี่" ฉันว่ายน้ำไปเกาะขอบสระตรงหน้าเขา "เหตุผล" เขาเท้าแขนสองข้างกับขา จ้องมองฉัน "ก็อยากอยู่ด้วยกันไง" ฉันบอกปากยื่น แล้วจะว่ายน้ำหนี แต่โดนมือโตคว้าแขนไว้ก่อน "เดี๋ยวน้องเจ็บ" "เหตุผล!" เขายอมปล่อยแขน แต่กลับบีบแก้มฉันจนปากจู๋แทน แล้วเค้นถามหาเหตุผลจริงๆ "ปล่อยจ่อน" ฉันวางคางลงกับขอบสระ "ไม่ได้บีบแรงซะหน่อย รีบบอกมาอย่าเล่น" ปึก! เขายอมปล่อยแก้มฉัน แต่ก็มิวายดีดหน้าผากไปที "โอ๊ย!! เจ็บนะ!" ฉันลูบหน้าผากตัวเอง มองค้อนคนตัวโต ที่ยังจ้องหน้าฉันให้พูดความจริง ในเมื่อเลี่ยงไม่ได้ ฉันต้องถามออกไปตรงๆ สินะ "ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร" "คนไหน" "ที่ร้านอาหารวันนั้นไง" "คนรู้จัก" "คนรู้จักเหมือนฉันเหรอ ไม่สิ! ฉันมันแค่! คนรู้จัก" ฉันเน้นคำว่า 'แค่' "หึง?" เขาเลิกคิ้วสูง แล้วยื่นมือมาบีบแก้มฉันเล่น ทำให้ปากจู๋แล้วก็ปล่อย ฉันสะบัดหน้าออกจากมือโต เดินขึ้นจากสระไปหาเขา "นายเป็นของฉัน!" ฉันชี้อกแกร่งข้างซ้าย เขาเป็นของฉัน ของฉันคนเดียวทั้งตัวและหัวใจด้วย "หึ!" เขาปรายตามองนิ้วฉัน กระตุกยิ้มขำ ยิ่งทำให้ฉันหัวเสีย! "หึอะไร!" พรึบ! "รู้แล้วน่า" เขาดึงฉันลงนั่งตัก ทั้งที่ตัวฉันเปียก มือโตลูบไล้ไปตามส่วนเว้าโค้ง "รู้แล้ว ทำไมควงหญิง!" ฉันจ้องหน้าคมจับผิด "ควงเหี้ยอะไร ทำงานเสร็จแค่ไปกินข้าว" "แล้วทำไมแนะนำฉันแบบนั้น" "ปกติก็ไม่อยากให้ใครรู้จักนี่" "ก็...." มันก็ใช่ ฉันไม่อยากให้คนรอบตัวเขารู้จักฉัน เพราะกลัวคนปล่อยข่าว จะกระทบชื่อเสียงเขา แต่ตอนนั้นทำไมกันนะ พอเขาแนะนำแบบนั้น ฉันถึงได้โกรธขนาดนั้น เพราะเขาแยกวงแล้ว หรือเพราะผู้หญิงคนนั้นกันแน่นะ "...?" "ตะ...ตอนนั้นไม่ปกติ" "ยังไง" "นายเย็นชาใส่ฉัน ไม่ติดต่อมาด้วย" "เรื่องแค่นี้?" "แค่นี้เหรอ!" "ปกติไม่ติดต่อเป็นอาทิตย์ เป็นเดือนๆ ปีๆ ไม่เห็นจะบินมาหา" "นั่นมันแต่กะ... อื้อ!!! อย่าแกล้งน้อง" ฉันยังพูดไม่จบประโยคดี ก็หน้าเหยเก เพราะมือโตเกี่ยวสายบิกินี่ชิ้นบนลง แล้วใช้ปากครอบงำหน้าอกฉัน! "พูดต่อสิ" เขาผละออก พูดชิดหน้าอก พลางช้อนตาขึ้นมองหน้าฉันที่กำลังเหยเก "อื้อออ ซี๊ดดด" ฉันกัดปากล่าง แหงนหน้าร้องระบายความเสียวซ่าน ก็เขาเล่นทั้งล่างทั้งบนแบบนี้ ใครจะไปพูดต่อได้ ตอนนี้จำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าคุยเรื่องอะไรกันอยู่ "อื้ออ บาร์รอน" ฉันบิดกายเร่า ก้มลงไปหาเขา บาร์รอนรีบผละออกจากหน้าอก ขึ้นมาจูบฉันทันทีอย่างรู้ใจ จุ๊บ จุ๊วบ พวกเราแลกจูบกันอย่างดูดดื่มและโหยหา ส่วนมือแกร่งยังคงเล้าโลมฉันทั้งบนและล่าง มันทำให้ฉันเกือบเกร็งกระตุก "อืออออ" ฉันส่งเสียงพึงพอใจกับทุกสิ่งที่เขามอบให้ บาร์รอนเก่งมาก เขาทำให้ฉันตกอยู่ในห้วงสวาทของเขาได้ทุกเวลา "ตรงนี้หรือในห้อง" เขาผละจูบอันดูดดื่มออก กระซิบถามข้างหูด้วยน้ำเสียงแหบพร่า "ห้อง" ฉันโอบกอดรอบคอแกร่ง เผยปากออกจูบเขาอีกครั้ง จุ๊บ จ๊วบ บาร์รอนจูบตอบอย่างดูดดื่ม พลางอุ้มฉันเดินเข้าห้องนอนอย่างรีบร้อน พรึบ! เขาวางฉันลงบนเตียงกว้าง แล้วผละออกถอดเสื้อผ้า ส่วนฉันนอนบิดกายเร่า กัดนิ้วตัวเอง มองดูผู้ชายเซ็กซี่ตรงหน้าถอดเสื้อ ยิ่งเห็นร่างกายอันสมบูรณ์แบบของเขา มันยิ่งกระตุ้นอารมณ์ "บาร์รอน" ฉันลุกขึ้นสัมผัสร่างกายที่เปลือยท่อนบนของเขา "อยากได้แล้วเหรอ" บาร์รอนกระซิบถาม พลางโยนเสื้อที่เพิ่งถอดทิ้งไป "อือ" ฉันพยักหน้ารัว มือลูบไล้แผงอก และซิกซ์แพ็ก เลื่อนลงไปยังใต้กางเกงที่มีน้องชายตัวเขื่องของเขา "อ่าาาา" เขาแหงนหน้าส่งเสียงร้องด้วยความเสียวซ่าน เมื่อฉันสัมผัสเจ้าลูกชายของเขา มันกระตุกสู้มือฉันด้วยแหละ จุ๊บ! ฉันจุ๊บเสี้ยวหน้าคม จุ๊บ เขาก้มลงจุ๊บปากฉันกลับ แล้วดึงกางเกงลง ถอดมันออกอย่างรวดเร็ว ทำให้ฉันได้เห็นน้องชายเขาเต็มตา ฉันกัดริมฝีปากจ้องมองมัน เริ่มหายใจติดขัด เมื่อนึกถึงเวลามันเข้ามาอยู่ในตัวฉัน "ทำเองมั้ยคะ" เขากระซิบถาม "ให้บาร์รอนทำค่ะ ซี๊ดดดด!!" สิ้นคำ ฉันก็ร้องหน้าเหยเก เมื่อมือโตเข้ามาสัมผัสใจกลางสาว ฉันทิ้งตัวลงนั่ง ก้มลงมองใจกลางสาวตัวเองที่กำลังถูกมือโตปรนเปรอ "แฉะเป็นบ้า" เขายกมือขึ้นให้ดู ยิ่งทำให้ฉันเขิน ถึงนี่จะไม่ใช่ครั้งแรกแต่ฉันก็เขินทุกครั้งที่เขาทำแบบนี้ "อื้อ>///<" "ไม่ไหวแล้ว" เขาบอกเสียงกระเส่าสุดๆ และเริ่มจัดการฉันอย่างจริงจัง ฉันตอบสนองทุกท่วงท่า ถึงพริกถึงขิงเหมือนครั้งก่อนๆ ที่เขาสอน ไม่รู้ว่าเพราะความคิดถึงหรือความต้องการที่มากมาย พวกเราทำแบบนั้นกันซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนลืมเวลา
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม