1. แค่คนรู้จัก
1169 คำ
เรื่อง คู่หมั้น(ลับ)ของไอดอลโปรดิวเซอร์
สมาชิกวง Este
แทซัน หนุ่มหล่อเงียบขรึม
หวงลู่ หนุ่มหล่อที่มีใบหน้านิ่งๆ
ยองวอน หนุ่มหน้าหวานจิตใจดี
บาร์รอน หนุ่มนักรัก ขี้เล่นแพรวพราว
อีคอน หนุ่มหล่อรักสนุก
พวกเขาเป็นที่นิยมมากและกำลังดังเป็นพลุแตก แต่กลับแยกวง เนื่องด้วยเหตุผลบางประการที่ไม่ได้ออกมาเปิดเผย แต่นั่นไม่ได้ให้ทำให้ความนิยมของพวกเขาลดลงเลย กลับยิ่งดังมากขึ้น เพราะบางคนผันตัวไปเป็นนายแบบ นักแสดงมืออาชีพ ศิลปินเดี่ยว โปรดิวเซอร์ ทำให้คนรู้จักมากขึ้นเป็นวงกว้าง
บาร์รอน หนุ่มนักรัก ขี้เล่นแพรวพราว
หลังจากแยกวงเขาก็ทำงานเบื้องหลังที่รักอย่างเต็มตัว งานหน้ากล้องแทบจะไม่รับเลย แฟนคลับติดตามเขาได้เพียงแค่ช่องทางโซเชียลของเขาเท่านั้น
เอลลี่ สาวน้อยหน้าหวาน น่ารัก และเซ็กซี่
หลังจากฉันไปเรียนต่อต่างประเทศ ปีถึงสองปีถึงกลับบ้านที เพราะกลัวห้ามใจไม่ไหว ทำให้ว่าที่คู่หมั้นเสียชื่อเสียง และเตรียมใจไว้แล้วว่า ระหว่างนี้ไม่ว่าเขาจะคบควงใครฉันจะไม่สน แต่พอเขาแนะนำฉันกับผู้หญิงคนหนึ่ง ว่าเป็นแค่คนรู้จักเท่านั้นแหละ ฉันตัดสินใจบินกลับทันที
ฉันกลับมาแล้ว มาทวงตำแหน่งคนรักคืน เพราะตอนนี้ฉันมีสถานะแค่คนรู้จัก! แต่ไม่เป็นไร ฉันไม่ยอมแพ้หรอก ยังไงเขาก็เป็นของฉันคนเดียว...หรือเปล่านะ ฮือออ
1
ณ เพนท์เฮาส์สุดหรูใจกลางเมือง
ตี่ ดี ดี่~~~
"กลับมาแล้วเหรอ^^"
"...."
ทันทีที่ได้ยินเสียงประตู ฉันที่นั่งดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่นรีบดีดตัวลุกขึ้นนั่ง แต่ว่าเขากลับทำเหมือนไม่เห็นฉัน เดินผ่านเข้าห้องไป เหมือนฉันเป็นธาตุอากาศ
"อะไรเนี่ย เมินกันเหรอ" ฉันขมวดคิ้วยุ่ง ลุกเดินตามก้นเขาไป
"กินข้าวยัง"
"...."
"นายไม่เห็นฉันเหรอ!" ฉันเท้าเอว เริ่มโมโหแล้ว แต่เขาก็ยังไม่ยอมพูดกับฉัน
"...."
"หรือว่าฉันตายแล้ว นายเลยไม่เห็นไม่ได้ยินเสียงฉัน" เอามือป้องปาก แสดงละครเหมือนทุกครั้ง
"เฮ้อ...กลับมาทำไม" เขาถอนหายใจเบื่อหน่ายกับการละครของฉัน แล้วถามน้ำเสียงเย็นชา เบื่อฉันสุดๆ เลยเหรอเนี่ย
"กลับมาหาไง"
"จะไปวันไหนอีกล่ะ"
"ไม่ไปแล้ว จะกลับมาเรียนต่อที่นี่แล้ว ดีใจมั้ย^^" ฉันเอียงหน้าถามอย่างน่ารัก แต่คำตอบที่ได้กลับมานั้น...
"เหอะ!"
"เหอะอะไร"
"หลบ จะไปอาบน้ำ" ยังคงใช้น้ำเสียงเย็นชา
"...." ฉันเม้มปากแน่น มองคนตัวโตตรงหน้า ค่อยๆ เดินผ่านฉันไปอย่างเยือกเย็น
นี่เขาโกรธฉัน หรือว่ามีคนอื่นจริงๆ
ฉันทิ้งตัวลงนั่งเตียงนุ่ม คิดไม่ตก ฉันไม่ควรไปเรียนต่างประเทศจริงๆ ใช่มั้ย
ย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน
บ้านฉันและบ้านพี่บาร์รอนสนิทกันมาก ผู้ใหญ่ชอบนัดกันออกมาเที่ยวทำกิจกรรมบ่อยๆ ทำให้เราทั้งสองสนิทกันโดยไม่รู้ตัว
"พี่บาร์รอนถ่ายรูปให้หน่อย^^" ฉันตะโกนบอกหลังปีนขึ้นต้นไม้ได้สำเร็จ
"เหลือแค่ต้นมะพร้าวนะที่ยังไม่ปีน" ถึงจะบ่นแต่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นถ่ายรูปให้
"ก็ข้างบนมันสวยนี่^^"
"เอลลี่ บาร์รอน มากินข้าวได้แล้วลูก" มามี้ฉันตะโกนเรียก
"ค่าาา อุ้มลงหน่อยจิ^^" ฉันตะโกนตอบกลับ แล้วยื่นแขนไปหาคนตัวโต แต่เขากลับหันหลังให้
"ขึ้นมา"
"^^" ฉันยิ้มแก้มปริ โน้มตัวลงไปกอดคอแกร่ง ค่อยๆ หย่อนตัวลงจากต้นไม้ใหญ่ ขึ้นแผ่นหลังกว้าง จากนั้นเขาก็ออกตัวเดิน
">//////ย้อนกลับไปเมื่อสองวันก่อน
หลังจากเลิกเรียน ฉันไปทานข้าวกับเพื่อนๆ ตามปกติ แต่ไม่คิดว่าจะเจอบาร์รอนที่นั่น ฉันดีใจมากเลยเผลอเดินเข้าไปทัก
"บาร์รอน! โอ๊ย!!!" ฉันยังไม่ทันเข้าใกล้ตัวเขา ก็โดนบอดี้การ์ดตัวใหญ่พุ่งมาขวาง
"อย่า!!" บาร์รอนพุ่งตัวเข้ามาคว้าฉันไว้ก่อนที่จะล้มลง
"ยูรู้จักเหรอ" ผู้หญิงคนนั้นหันมามองฉัน แล้วถามบาร์รอน
"แค่คนรู้จัก" ว่าแล้วเขาก็ปล่อยมือจากฉันแล้วเดินจากไป ทิ้งฉันให้ยืนมองเขาเดินเคียงคู่กับผู้หญิงคนนั้น
"แกเป็นไรมั้ย"
"แค่คนรู้จัก" ฉันพึมพำคำที่เต็มอยู่ในหัวออกมา ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเพื่อนคนไหนพูดอะไร
"แกรู้จักกับบาร์รอนเหรอ กรี๊ดดด" เพื่อนๆ กรี๊ดกันใหญ่ แต่ถ้ารู้ว่าเขาเป็นว่าที่คู่หมั้นฉัน แล้วพูดแบบนั้นจะทำหน้ายังไงกันนะ
ฉันไม่ได้งี่เง่านะ ปกติฉันไม่เคยพุ่งตัวเข้าหาเขาแบบนี้ ถ้าเขาอยู่ในเวลางานหรือมีคนเยอะ แต่เมื่อกี้เห็นว่าเขามาแบบส่วนตัว ฉันไม่เห็นผู้หญิงคนนั้น ไม่เห็นบอดี้การ์ดด้วยซ้ำ และอีกอย่าง ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร! มากินข้างด้วยกันสองคน! แถมแนะนำฉัน เป็นแค่คนรู้จัก! อีก หรือว่าระหว่างเรามันไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วนะ
ฉันไม่ยอมมมมมมม!!!!
ฉันจัดการเรื่องเรียน และบินกลับทันที
- ผู้เขียน
