เช้าวันถัดมา...
"อ่าส์ พี่จะกระแทกให้เธอจมคาเตียงเลยที่รัก"
เป็นโยคที่ฝั่งในหัวของฉันตั้งแต่ตื่นนอนตอนเช้าโดยที่มีพี่ไทเกอร์นอนคว่ำหน้าบนหมอนอยู่ข้างๆ ซึ่งพอได้มองดูร่างของพี่ไทเกอร์ที่ไม่ได้สวมเสื้อนอนใบหน้าของฉันก็ร้อนผ่าวขึ้นมาพร้อมความรู้สึกวูบวาบในช่องท้องเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนมันผุดขึ้นมาในหัว แต่มันก็ไม้ได้จบเพียงแค่นั้น แม้กระทั่งนั่งกินข้าวด้วยกันก่อนออกมาเรียนก็ยังคงได้ยินประโยคนั้นซ้ำๆไม่หยุด
และไม่พอแค่นั้น...
"นี่แกนั่งเหม่ออะไรวะตาล" ใช่ค่ะจนถึงตอนนี้ที่ฉันนั่งเรียนหนังสืออยู่ ไอ้ประโยคนั้นก็ยังคงตามมาหลอกหลอนฉันไม่หยุดหย่อน นึกถึงวนไปวนมาและก็ต้องมานั่งรู้สึกเสียวท้องน้อยตอนภาพความเร่าร้อนเมื่อคืนผุดขึ้นมาในหัว
ให้ตายเถอะ ฉันอยากจะบ้าตายรายวัน แล้วไอ้ความรู้สึกจุกเบาๆในช่องท้องตอนนี้ที่ยังไม่หายดีเท่าไหร่ก็เป็นตัวการันตีเหตุการณ์เมื่อคืนได้ดีด้วย
เอาจริงๆฉ
