บทที่ 29 "นักซัพพอร์ต"

2183 คำ

Namtan part หลังจากที่พี่ไทเกอร์วางสายฉันไปเมื่อกี้ ฉันก็ลุกออกจากเตียงกลับมาที่ห้องของตัวเองอีกครั้งเพื่อที่จะกลับมาอาบน้ำเตรียมตัวออกไปกินข้าวต้มมื้อดึกอย่างที่บอกพี่ไทเกอร์ก่อนหน้านี้ คือฉันลืมบอกไปว่าหลายชั่วโมงก่อนที่พี่ไทเกอร์อุ้มฉันไปลองเตียงอย่างที่เขาบอกไว้ ก็นั่นแหละตามที่เข้าใจกันแต่ตอนที่ฉันตื่นขึ้นเมื่อกี้นี้ทั้งห้องกลับเหลือฉันเพียงคนเดียว ฉันร้องเรียกพี่ไทเกอร์อยู่หลายครั้งก็ไม่มีเสียงตอบรับกลับมา สุดท้ายฉันก็เลยหยิบโทรศัพท์โทรหาเขาว่าอยู่ที่ไหน ได้คำตอบมาว่าเขาอยู่ข้างนอก แต่ตอนคุยกันฉันแอบได้ยินเสียงตุบตับดังเข้ามาในโทรศัพท์ซึ่งเสียงมันคล้ายกับคนกำลังต่อยตีกันเลย ถ้าคิดว่าพี่ไทเกอร์กำลังต่อยกัน ฉันว่าเป็นไปไม่ได้หรอกเพราะฉันเคยบอกเขาแล้วว่าห้ามต่อยกัน เพราะฉะนั้นฉันน่าจะคิดมากไปเอง "แกน่าจะคิดมากจริงๆ แหละยัยตาล พี่ไทเกอร์ไม่น่าจะกล้ามีเรื่องอีกแล้วละ" ฉันคิดได้ดังนั้น

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม