หลายนาทีต่อมา...
ไทเกอร์นอนนิ่งตามองเพดานห้อง กะพริบตาครั้งแล้วครั้งเล่า ขณะที่กำลังข่มอารมณ์ที่อยากทำบางอย่างกับคนตัวเล็กข้างๆ ที่นอนตะแคงไปอีกฝั่งอย่างยากลำบาก
เขาไม่เคยคิดว่าการข่มอารมณ์ที่อยากทำอะไรพวกนั้นมันจะยากขนาดนี้และมันก็ทรมานมากด้วย แต่ถ้าจะให้ทำตามความต้องการตัวเองตอนนี้ เขาก็ไม่คิดจะทำเด็ดขาด ถึงแม้ว่าจะทนไม่ไหวกับชุดยั่วยวนนั่นของน้ำตาลก็ตาม เพราะถ้าเขาดึงดันที่จะทำเขาคงเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่เห็นแก่ตัวมาก
แต่ถ้าหันไปกอดคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง...
หมับ!
ทันทีที่ไทเกอร์ตะแคงตัวหันไปหาน้ำตาลมือใหญ่ก็ทาบลงบนหน้าท้องแบนราบของเธอที่นอนตะแคงอยู่ ก่อนจะค่อยๆ ดึงเข้าหาตัวเองอย่างใกล้ชิดด้วยความแผ่วเบาอย่างนุ่มนวล จากนั้นก็ซุกใบหน้าเข้ากับกลุ่มผมหอมละมุนของคนที่กำลังลืมตาแอบอมยิ้มเบาๆ อยู่ด้านหน้า
น้ำตาลลืมตาขึ้นหลังจากที่สัมผัสได้ถึงปลายจมูกโด่งของคนด้านหลังกำลังสูดดมกลุ่มผมของตัวเองแ
