Bad friend - 67 อย่าปล่อยให้ค้างคา

1316 คำ

ฉันมั่นใจไม่ผิดแน่ๆ ว่ากลิ่นหวานๆ จางๆ ที่ติดมากับเสื้อของสงครามเป็นกลิ่นน้ำหอมของผู้หญิง ถึงจะเคยเตือนตัวเองว่าอย่าไปแสดงความเป็นเจ้าเข้าเจ้าของแต่ในเมื่อมันมีความรู้สึกเกิดขึ้นมาแล้ว…สิ่งที่คิดเป็นเรื่องยากที่จะควบคุม “ไม่ต้องมาหาเรื่องฉัน เอาเรื่องของเธอให้จบก่อน” แบบนี้เรียกว่าบ่ายเบี่ยงหรือเปล่า ก็แค่พูดมาให้ฉันสบายใจมันยากนักรึไง “ที่นายเงียบไปเพราะมัวแต่ทำอะไรอยู่งั้นหรอ” “แม่ก็อยู่ด้วยจะให้ทำอะไรวะด้าย” “แปลว่าถ้าป้าพิมพ์ไม่อยู่นายจะทำใช่ไหม” “จะหาเรื่องให้ได้?” “แล้วทำไมไม่พูดล่ะ ตอบมาสิ!! กลิ่นน้ำหอมที่ติดเสื้อนายมันเป็นของใคร ใช่ผู้หญิงที่อยู่ในห้องหรือเปล่า” “เธอเป็นอะไรกับฉัน ?” “…….” ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อได้ยินคนตรงหน้าตั้งคำถามนี้กลับมา รู้สึกจุกแน่นที่หน้าอกข้างซ้ายฉับพลัน ถึงจะไม่ใช่ครั้งแรกที่ได้ยินคำถามนี้แต่มันก็ทำให้รู้สึกเจ็บอยู่ดี “นายเพิ่งเรียกฉันว่าเ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม