เช้า
“อื้อ~” เสียงฉันประท้วงในลำคอเบาๆ อย่างหงุดหงิดเพราะรู้สึกหนักตรงสะโพกคล้ายกับมีอะไรวางพาดอยู่
“วันนี้ฉันตื่นเช้ากว่าเธอนะ” เสียงทุ้มกระซิบพูด ก่อนจะเป่าลมมาที่หูทำให้ฉันจั๊กจี้ “อื้อ อย่าเพิ่งกวนได้ไหมฉันเพิ่งได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเอง”
“มีเรียนเช้าไม่ใช่รึไงรีบไปอาบน้ำแต่งตัว มัวแต่นอนเน่าอยู่ได้”
“ได้นอนแค่ไม่กี่ชั่วโมงเองนะเพราะนายนั่นแหละ”
“จะลุกขึ้นไปอาบน้ำเองหรือจะให้ฉันอุ้ม?” ฉันดึงผ้าห่มมาปิดหน้าจนเหลือแค่ตา แล้วพูด “ลุกขึ้นเอง”
“รีบๆ ไปอาบน้ำ”
“นายก็มีเรียนเช้าไม่ใช่หรอทำไมยังไม่กลับห้อง”
“รอเธอเข้าห้องน้ำก่อนแล้วฉันจะกลับห้อง”
“สงคราม” ฉันเรียกชื่อผู้ชายที่กำลังจ้องมองตัวเองอยู่เสียงเบาและเขาก็รีบขานรับในลำคอ “ว่า”
“มะ ไม่ต้องเปลี่ยนไปขนาดนี้ก็ได้ คือ คือฉันไม่ค่อยชิน” ไม่คิดว่าการที่เราต่างเปิดเผยความรู้สึกของตัวเองออกไปมันจะทำให้เปลี่ยนไปขนาดนี้ ฉันอยากให้เป
