#คอนโด @ห้องสงคราม ทั้งที่ฉันควรเป็นคนโกรธแท้ๆ แต่เกมส์ดันพลิกกลายเป็นสงครามที่โกรธจดเลือดขึ้นหน้า “ไปแก้ผ้ารอในห้อง” แค่ได้ยินคำสั่งขาฉันมันก็อ่อนเปียกแทบหมดแรง ก็รู้ว่าเขาหื่นขนาดไหนแต่นี่มันทำติดกันมากเกินไป ร่างกายฉันรับไม่ไหวแน่ๆ “วันนี้ฉันขอนะยังเพลียไม่หายเลย นายควรปล่อยให้ห้องสาวฉันได้พักบ้างสิ” “แค่นอนเฉยๆ คงไม่เหนื่อยอะไร หรือเธออยากขึ้นคุมเกมส์เอง?” “เหนื่อยของฉัยคืออยากพักแบบไม่ต้องทำอะไรนายเข้าใจไหม” “เธอได้พักแน่ๆ แต่หลังจากที่ฉันทำให้เธอคิดถึงแต่ฉันคนเดียวจนจบกระบวนท่าวะก่อน” “อย่ามองแบบนั้นนะ ฉันอธิบายไปแล้วว่าแค่พูดประชดประชัน” ตลอดทางนั่งรถกลับคอนโดฉันได้พูดอธิบายขนน้ำลายแห้ง แต่ไม่รู้ว่าคนที่ทำเป็นหูทวนลมจะฟังหรือเปล่า “ประชดด้วยการบอกคิดถึงชายอื่น? ถ้าฉันทำบ้าง….” “ถ้าฉันไปล้มใส่ผู้ชายแล้วชวนคุยกระหนุงกระหนิงแบบที่นายทำบ้างล่ะ” ฉันรีบเถียงกลับก่อนที่สงคร