#วันต่อมา
ฉันที่กำลังนอนหลับจากความเพลียที่เจอศึกหนักไปเมื่อคืนต้องสะดุ้งตื่นเพราะมีเสียงรบกวน พอลืมตาขึ้นมาก็เห็นสงครามกำลังทำอะไรบ้างอย่างตรงตู้เสื้อผ้า
“นายหาอะไรอยู่หรอ” ฉันถามเสียงงัวเงียก่อนที่อีกฝ่ายจะตอบโดยที่ยังหันหลังให้ “เก็บเสื้อผ้า”
“เก็บไปทำไม” หลังจากคำถามสงครามก็หันมาตอบ “ย้ายไปอยู่ด้วยกันไง”
“ฉันบอกว่าไม่ไปไง ถ้าป้าพิมพ์มาแล้วเจอเราอยู่ด้วยกันแบบนั้นจะทำยังไง”
“ฉันซื้อคอนโดใหม่แล้ว”
“ซื้อใหม่? นี่นายรวยนักหรือไง”
“รวยพอที่จะเลี้ยงเธอกับลูกให้อยู่แบบสบายๆ ได้ก็แล้วกัน”
“พูดอะไรน่ะ ละ ลูกที่ไหนยังไม่มีสักหน่อย” ฉันค่อยๆ ดึงผ้าห่มขึ้มมาปิดหน้าให้เหลือแค่ดวงตาสองข้างที่กำลังจ้องมองสงครามอยู่ มันเขินกับคำพูดเมื่อกี้ของเขาจนทำตัวไม่ถูก
“ตอนนี้ไม่มีอยู่ๆ ไปเดี๋ยวก็มีเอง”
“เรายังเรียนกันไม่จบเลยนะ”
“แล้วใครบอกว่าฉันจะทำให้เธอท้องตอนนี้”
สงครามหันไปวุ่นวายกับเสื้อ
