ฉันยิ้มก่อนจะยกมือขึ้นมาหยิกแก้มสงครามเบาๆ แต่ถูกเขารวบมือไว้แล้วถามเสียงแข็งอีกครั้ง
“ตอบมาดิวะ!!”
“ก็นายไงจะมห้เป็นใครที่ไหนอีก หึงไม่ลืมหูลืมตาเลยนะ”
“แน่ใจว่าหมายถึงฉัน” จากที่อยากแกล้งเด็กนั่นตอนนี้ชักจะหงุดหงิดแล้วนะกับความขี้หึงของสงครามเนี่ย
“นอกจากนายฉันมีคนอื่นหรือไง”
สงครามจับพิรุธจากแววตาของฉันก่อนจะหันไปมองนุ่มนิ่มที่เบาะหลัง แล้วพูดเชิงขู่เป็นนัยๆ “หวังว่าแม่ฉันจะไม่รู้เรื่องนี้”
“พี่สงครามหมายถึงเรื่องอะไรหรอคะ” เธอแสร้งถามเหมือนไม่รู้ไม่เห็นอะไร ทั้งที่อาการมันออกชัดเจนว่าเสียหน้าขนาดไหนที่ไม่ได้รับความสนใจจากคนที่เธอชอบ
สงครามหันมาแล้วดีดหน้าฝากฉันเบาๆ ก่อนจะขับรถไปต่อ จุดหมายปลายทางที่เราจะไปกันวันนี้คือห้างสรรพสินค้าที่ใหญ่ที่สุดในกรุงเทพ
พอหายโกรธระหว่างทางสงครามก็เอาแต่ชวนคุยไม่หยุดปาก เขาคุยแค่กับฉันคนเดียวไม่แม้แต่จะสนใจคนข้างหลัง แต่นุ่มนิ่มเธอค่อนข้างอ
