‘เราหย่ากันไหมคะ’
‘เราหย่ากันเถอะค่ะ’
หูของธาราดับตั้งแต่ได้ยินแพรไหมเอ่ยประโยคแสนโง่เขลาพวกนั้นออกมา
“เธอพูดอะไรออกมา” หากแต่ธารายังคิดเข้าข้างตัวเองว่าเมื่อกี้เขาอาจจะหูฝาดไป ความสัมพันธ์ของเขากับเธอกำลังไปได้ดี ความรักของเรากำลังผลิบานเหมือนดั่งดอกไม้แรกแย้มแล้วมีเหตุผลอะไรที่เราต้องหย่ากัน
หรือเป็นเพราะเรื่องนั้น หากเป็นเช่นนั้นธาราสามารถอธิบายให้แพรไหมฟังได้และพร้อมพิสูจน์ตัวเองให้แพรไหมดู เขาไม่ได้มีอะไรกับอ้อนปรียาแบบที่แพรไหมเข้าใจ เหตุการณ์มันไม่ได้เป็นอย่างที่แพรไหมคิดเลยสักนิด
”แพรว่าแพรพูดชัดแล้วนะคะแต่หากพี่เทียนไม่ได้ยินแพรก็ยินดีพูดให้พี่เทียนฟังชัด ๆ อีกครั้ง…….. พี่เทียนคะ เราหย่ากันเถอะค่ะ“
นั่งคิดนอนคิดมาทั้งคืนในที่สุดแพรไหมก็ได้ข้อสรุปของความสัมพันธ์ เหตุการณ์เมื่อวานจนกระทั่งวินาทีนี้มันทำให้แพรไหมตระหนักได้หลายอย่างและมันทำให้เธอคิดได้ว่าเธอควรเลิกพยายามทำ
