ไม่นานพวกเขาก็นั่งมองระบบที่ตันหยงปล่อยออกไปในช่วงที่พวกฝั่งตรงข้ามกำลังเข้ามา ซึ่งเธอให้วัชระแทรกซึมเข้าไประหว่างที่พวกมันมัวแต่ตื่นเต้นกับข้อมูลเพียงห้าเปอร์เซ็นต์ที่ตันหยงเปิดล่อเอาไว้
แต่เมื่อเธอปิดระบบและแคทดักจับพวกมันเอาไว้ วัชระก็แฮกเข้าระบบเข้าไปจนถึงศูนย์กลางของฝั่งตรงข้ามได้โดยง่ายพร้อมกับแคทที่ปล่อยไวรัสก่อกวนระบบด้านนอกจนมันไม่สามารถจับวัชระที่ล้วงเข้าไปถึงด้านใน ส่วนตันหยงจัดการผู้ที่เข้ามาขโมยข้อมูลเรียบคาหน้าบ้าน
“คุณวัชระ ถ่ายโอนข้อมูลของอีกฝ่ายออกไปได้หรือยัง”
“เหลืออีกยี่สิบสองเปอร์เซ็นต์”
“แคทไวรัสเป็นยังไงบ้าง”
“ไล่ทำลายป้อมราวกับเกมองเมียวจิเลยละ”
“งั้นแกจะเป็นทามาโมะหรือว่าโอเท็งงูละ”
“หึ งานนี้สร้างความเสียหายไม่น้อย ต้องเป็นคิโยฮิเมะแล้ว”
“เยี่ยม เอาละ นับถอยหลังสิบวินาที กลับบ้านได้แล้วพวกเรา เอ๊ะ”
“หยง แกเห็นเหมือนกันใช่ไหม”
“ใช่ พวกมันจับเราได้แล้ว”
