การผ่าตัดของย่าผ่านพ้นไปได้ด้วยดี...
หล่อนสบายใจ จนยิ้มออกมาทั้งน้ำตาอย่างโล่งอก และถึงแม้จะมีค่ารักษาพยาบาลที่ต้องจ่ายเพิ่มอีกหลายรายการ แต่เขมทัตก็รับผิดชอบทุกอย่างเหมือนกับที่ให้สัญญาเอาไว้จริงๆ
“ย่าจ๋า... ย่าเป็นยังไงบ้างคะ”
หล่อนรีบเอ่ยถามผู้มีพระคุณท่วมหัว เมื่อท่านลืมตาขึ้น หลังจากที่หลับไปเป็นเวลานาน
“ไข่มุก...”
น้ำเสียงของย่าแหบแห้ง แต่รอยยิ้มบนใบหน้าเหี่ยวย่นของท่าน บอกให้รู้ว่าท่านนั้นมีอาการดีขึ้นมาก
หล่อนรีบกุมมือของท่านเอาไว้ น้ำหูน้ำตาไหลรินอาบแก้ม
“ย่า... รู้สึกดีขึ้นไหมจ๊ะย่า”
“ขอน้ำย่าเกินหน่อยได้ไหม ไข่มุก”
“ได้จ้ะย่า”
หล่อนกระโจนไปคว้าแก้วน้ำมาให้ย่าด้วยความรีบร้อน ก่อนจะประคองศีรษะของท่านให้สูงขึ้นเล็กน้อย เพื่อดูดน้ำจากหลอดพลาสติก
“ย่าดื่มอีกไหมคะ”
“พอแล้วลูก”
หล่อนค่อยๆ ผ่อนศีรษะของย่าให้นอนลงกับหมอนใบใหญ่อย่างอ่อนโยน จากนั้นก็รีบเอาแก้วน้ำไปเก็บ และกลั
