Kai talks.
“หายหัวไปเดือนกว่าเพิ่งจะโผล่หน้ามาให้เห็นนะมึง” เสียงเข้มที่คุ้นหูดังขึ้นจากทางด้านหลัง โดยที่ผมรู้ในทันทีว่าเป็นเพื่อนสนิทเพียงคนเดียวของตัวเอง โดยไม่ต้องหันไปมองให้เสียเวลา
“กูไม่ว่าง” ผมตอบด้วยน้ำเสียงและสีหน้าเบื่อหน่าย พลางแกว่งน้ำแข็งในแก้วทรงเตี้ยไปมาเหมือนมีเรื่องให้คิดมากมายอยู่ในหัว
“หึ ไม่ว่างเพราะมัวแต่ไปตามติดชีวิตน้องเขาหรือเปล่า”
‘เจได’ เพื่อนสนิทของผมเอ่ยออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะ ถึงแม้ว่าผมจะไม่เคยพูดเรื่องนี้ให้มันฟังแต่ก็ไม่ใช่เรื่องลับอะไรที่มันจะไม่รู้
“เลิกทำตัวเป็นเมียกูสักที” ผมพูดแล้วปรายตามองเพื่อนสนิท ที่ชอบตามสืบเรื่องของผมเวลาหายไปไม่มาให้มันเห็นหน้า
“แล้วไหนล่ะผู้หญิง ไม่พามาเปิดตัว”
คำถามนั้นทำให้ผมเงียบไปในทันที เหมือนมีก้อนอะไรมาติดที่คอจนรู้สึกจุก ต้องยกแก้วดื่มของเหลวในนั้นจนหมดเพื่อให้ก้อนบ้าๆนั้นมันหายไปแต่ก็ไม่เป็นผลจึงลองกระแอมไอ
