EP 4 เอาแต่ใจ
1071 คำ
EP 4 เอาแต่ใจ
ตัวเล็กที่กำลังเดินไปที่รถมือน้อยกำลังจะเปิดประตู "ขอโทษนะครับ" เสียง D พูดก่อนจะรวบตัว Lc ขึ้นพาดบ่าเดินไปที่รถหรูคันดำที่มีการ์ดอีกคนค่อยเปิดประตูอยู่ D หย่อนตัว Lc ลงดันเข้าไปในรถแล้วเขาก็เข้าไปนั่งประกบข้าง Lc ตกใจมากแต่พอเห็นหน้าว่าใครอุ้มเธอมาก็ได้แต่เงียบ เธอเคยเห็นหน้านี้ตอนเดินออกมาจากร้าน Faustino ของน้องชาย TL เธอทำได้แค่มองออกไปนอกรถก่อนจะเอ่ยเสียงสั่น
Lc : เขาทำแบบนี้ทำไม
D : ...
Lc : เรื่องมันก็นานมาแล้ว ฮึก ( เสียงร้องไห้อย่างเหลือทนของตัวเล็ก )
D : คุณลองคุยกับนายสิครับ
Lc : เขาฟังอะไรที่ไหน อึก
D : ...
แฝดพี่ได้แต่ยื่นกระดาษเช็ดหน้าส่งให้ ตัวเขาเองไม่ได้สิทธิ์พูดอะไรมาก แค่รู้สึกเห็นใจผู้หญิงข้าง ๆ เพราะครั้งนี้นายของเขาดูจะไม่ลดลาวาศอกแน่ ๆ แต่ทำไมต้องเป็นเธอคนนี้เขาไม่รู้ได้ ตอนเรียนมหาลัยเคยได้ยินว่ามีช่วงนายเรียนจบนายมีปัญหาอยู่บ้าง จนนายผู้หญิงกับ Boss ออกปากถามคนสนิทรอบตัวนาย แต่ไม่มีใครตอบได้สักคนมีบางคนพูดว่านายอกหัก ซึ่งผู้หญิงคนนั้นก็ไม่มีใครเคยได้เห็นด้วยซ้ำ ถ้าจริงก็น่าจะเป็นผู้หญิงคนนี้คนที่เอาหัวใจนายของเขาไป
Line
D : กุมีเรื่องจะถาม
IT : ว่า
D : นายเคยให้ตามรอยผู้หญิงไหม
IT : มึงก็รู้ว่ากุบอกไม่ได้
D : บอกไม่ได้แสดงว่ามี
IT : กุไม่ได้บอกนะ....มึงลบแชทด้วยไอ้แฝดถ้าเรื่องถึงกุมึงก็จะโดนด้วย
D พาตัวเล็กขึ้นลิฟต์ไปโดยไม่พูดอะไรกันอีกเลย ประตูถูกเปิดออกห้องที่เมื่อวานเคยมีแต่เฟอร์นิเจอร์ตอนนี้มีราวเสื้อผ้า กับกระเป๋ารองเท้าแบรนด์เนมวางเต็มไปหมด เธออดใจไม่ไหวที่จะเดินไปสำรวจจนไม่ได้ยินเสียงปิดประตูของ D
TL : ต่อไปเธอต้องอยู่นี่
Lc : เทย์ ?
TL : ฉันจะให้คนรับส่งตอนไปทำงาน
Lc : เทย์ !!!
ตัวใหญ่ที่นั่งอยู่ตรงโซฟาเงยหน้ามองตัวเล็ก โดยไม่แสดงสีหน้าใดๆ ออกมาตัวเล็กจ้องมองเขาด้วยความโกรธ เธอโกรธเขามาก TL มองออกแต่ทำเป็นไม่รู้ ดูสิว่าเธอจะทำยังไงกับเขากล้าที่จะเดินหันหลังจากเขาไปแบบวันนั้นอีกไหม ทันใดนั้นตัวเล็กก็วิ่งเข้าใส่ตัวใหญ่มือไม้เล็กๆ ทั้งตบทั้งตีไปทั่ว เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นก่นด่าฟังไม่ได้ศัพท์ TL ไม่ได้ตอบโต้ปล่อยให้เธอทำจนพอใจ แค่แรงคนตัวเล็กไม่ได้ทำให้ TL รู้สึกเจ็บอะไรเท่าไหร่ จนสุดท้ายคนที่เหนื่อยคือเธอเอง สภาพคือตัวเล็กนั่งคร่อมตัว TL ร้องไห้เสียงดังมือที่อ่อนแรงคาอยู่ที่หน้าอกของ TL
TL : จะร้องทำไม
Lc : เกลียดเราก็ปล่อยเราไปสิทำไมต้องทำแบบนี้
TL : เธอต้องชดใช้ให้ฉัน
Lc : เรื่องอะไรเทย์ !!!
TL : ที่เธอกล้าทิ้งฉันลูกชุบ
Lc : ก็เราไม่มีทางเลือกนายไม่เข้าใจหรอก
TL : แค่พูดออกมาทำไมฉันจะไม่เข้าใจ...แต่เธอเลือกที่จะทิ้งฉัน
Lc : มันไม่ง่ายขนาดนั้นป่ะเทย์
TL : มันก็ไม่ได้ยาก
ขนาดที่ตัวเล็กพยายามเถียงตัวใหญ่อย่างเอาเป็นเอาตาย มือเขาก็วางอยู่ที่สะโพกของเธอเรียบร้อย ไออุ่นจากมือนั้นทำเธอสะดุ้งจนรู้ตัวแล้วว่าเธอพลาดอีกแล้ว เธอปล่อยตัวเองให้เข้าใกล้เขาอีกแล้วมือน้อย ๆ พยายามจะแกะมือตัวใหญ่ออก แต่ไม่เป็นผล
Lc : ถ้าเทย์โกรธที่เราทิ้งงั้นจะเอายังไง
TL : ???
Lc : ที่ทำอยู่เนี้ยะแค่อยากแก้แค้นที่เสียหน้าใช่ไหม
TL : อาจใช่
Lc : ได้...งั้นกำหนดเวลามาเราจะได้รู้
TL : เวลาอะไร
Lc : ก็เทย์แค่อยากระบายอารมณ์ไม่ใช่หรอ กี่เดือนที่เราต้องเป็นที่ระบายอารมณ์บอกมา พอครบกำหนดเราจะได้ต่างคนต่างไป
TL : คิดได้แค่นี้
Lc : ใช่ !!!
จริง ๆ ในใจ TL เขาแค่อยากได้ยินแค่คำขอโทษสักคำจากคนตรงหน้า ขอแค่พูดกับเขาตรง ๆ ไม่ใช่ตอนเขาหลับ พูดว่าเสียใจและยังคิดถึงเขาเหมือนที่เขาคิดถึงเธอ แต่เหมือนตัวเล็กคงไม่เหลือเยื่อใยกับเขาอีกแล้ว ยิ่งทำให้เขาโกรธมากขึ้นกว่าเดิมถ้าไม่ได้ใจก็ต้องได้กาย จะมีผู้ชายคนไหนได้ตัวเธอ จะหาว่าเขาใจร้ายก็ไม่ผิดเขาเคยปล่อยเธอไปแล้วครั้งนึง ตอนนั้นเขายังเด็กคิดว่าสักวันเขาจะลืมได้ จนมาเจอเธออีกครั้งที่ร้านอาหารวันเกิดคนพ่อ การพบกันอีกครั้งทำให้เขารู้ว่าเขาต้องการเธอมากแค่ไหน ยิ่งได้สัมผัสยิ่งต้องการมากขึ้น ๆ
TL : กี่เดือน...เอาเป็นว่าจนกว่าฉันจะพอใจแล้วกัน
Lc : เทย์ !!!
TL : ลองอ้อนฉันเหมือนเมื่อก่อนสิฉันอาจจะใจอ่อนก็ได้
Lc : เราเกลียดนาย
ตัวใหญ่ไม่ได้สนใจคำพูดของตัวเล็ก เขาเริ่มจัดการเก็บเสื้อผ้าบนตัวเธอ ตอนนี้เขารำคาญเสียงเจื้อยแจ้วของตัวเล็กที่ชอบพูดอะไรไม่ตรงกับใจ ภาษากายของตัวเล็กต่างหากที่เขาสนใจ คนถ้าไม่รักจะตอบสนองอารมณ์เขาแบบนี้ได้ยังไง จะกอดจะจูบตรงไหนก็ตึงมือไปหมดกลิ่นหอมอ่อนๆ ที่คุ้นเคย ในเมื่อตัวเล็กไม่ยอมรับเขาก็จะขังไว้ข้างกายเขาแบบนี้แระ จะกี่ปีก็ไม่มีปัญหาเขาไม่สนใจ เขาได้เธอกลับมาแค่นั้นก็พอ
Lc : เอ่ะ...เบาหน่อย
TL : เสื้อผ้าเยอะแยะขาดก็ใส่ตัวอื่น
Lc : ...
TL : ทั้งหมดนั้นเป็นของเธอ
Lc : เอาแต่ใจ
TL : เธอก็อย่าขัดใจ
.......................
- ผู้เขียน
