EP 5 อดีต
1253 คำ
EP 5 อดีต
"ถ้าเธอเดินออกไปจากที่นี่...เธอกับฉันเลิกกัน" เสียงเทย์แลนตะคอกใส่ตัวเล็กที่ตอนนี้ถูกจับไว้ด้วยแรงทั้งหมดของเขา แม้ว่าคนทั้งโลกจะมองว่าเขาไม่เคยรักใคร ไม่เคยแคร์ใครแต่สำหรับลูกชุบแฟนสาวที่คบหากันมากว่า 3 ปี เริ่มจากการเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เขายอมให้เธอทุกอย่างไม่เคยแม้แต่ขึ้นเสียงใส่สักครั้งก็ไม่มี แต่วันนี้วันสุดท้ายของชีวิตมหาลัยเธอกลับมาบอกว่าไม่รักเขาอีกแล้วไม่ต้องการอยู่ข้างเขาอีกต่อไป พอถามหาเหตุผลเธอก็ได้แต่นิ่งเงียบยอมให้เขาตะคอกเสียงดัง ไม่มีทีท่าว่าจะโกรธเคืองในตาใสตอนนี้กลับมีแค่เพียงความเศร้า เธอไม่เอ่ยคำใด ๆ จนวินาทีสุดท้ายแล้วเธอก็เดินออกจากห้องไปไม่กลับมาอีกเลย
ร้านอาหารหรูใจกลางเมืองถูกติดต่อให้ปิดร้าน 1 วันเพื่อจัดงานเลี้ยงสำหรับครอบครัวของ TL เนื่องในวันเกิดผู้เป็นพ่อ ห้อง VIP จะมีแค่คนในครอบครัวรวมถึงไลนาคู่หมั้นของทรูเปอร์ด้วย ส่วนด้านนอกจะเป็นสมาชิก NOS ที่เป็นคนสนิทติดตามก็ได้ทานอาหารมื้อนี้พร้อมกัน อาหารถูกเสิร์ฟออกมาจานแล้วจานเล่าจนกระทั่งจานสุดท้ายเป็นของหวาน ปกติมีแต่ TP เท่านั้นที่ชอบของหวานแต่จานนี้เป็นขนมที่ทำให้ TL คนพี่ถึงกับชะงัก
TL : ผมขอตัวสักครู่นะครับ
TP : ถ้าไปสูบบุหรี่ผมไปด้วย
TL : เปล่า...
TP : อ่าาาาาา
นายใหญ่ของ NOS ลุกขึ้นเดินตรงไปที่ห้องครัวเดินผ่านครัวหลักเข้าไปจนถึงครัวของหวาน ภาพที่เห็นตรงหน้าทำ TL กำหมัดแน่นตัวเล็กที่อยู่ในชุดเชฟกำลังจัดวางขนมอย่างตั้งใจเลยไม่ทันได้ยินเสียงฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้ ตัวใหญ่ยืนสำรวจคนตรงหน้าที่ไม่ได้เจอกันเกือบ 7 ปี ผมยาวขึ้นถูกมัดรวบอย่างมีระเบียบ มือขาวซีดเล็ก ๆ กำลังเขย่าผงช็อคโกแลตลงบนเค้กสำหรับเสิร์ฟเป็นจานต่อไป ตัวเล็กยืดหลังตรงมองเค้กทั้งหมดอย่างภูมิใจก่อนจะวางอุปกรณ์ที่มือลง
Lc : อุ๊ย!!!
TL : ...
Lc : เทย์
TL : ลูกชุบ
ทั้งคู่ยืนสบตากันอยู่นานไม่มีใครพูดอะไร ความเงียบปกคลุมอยู่หลายนาทีก่อนจะมีพนักงานเข้ามาเพื่อยกของหวานไปเสิร์ฟ พนักงานส่วนใหญ่รู้จัก TL เป็นอย่างดีจึงไม่มีใครกล้าสบตาหรือพูดอะไร ทุกคนยกจานแล้วเดินออกไปอย่างสงบจานแล้วจานเล่า เมื่อเสียงประตูห้องครัวปิดลง เป็น TL ที่เปิดปากก่อน
TL : ไหนว่าไปเมืองนอก
Lc : เพิ่งกลับมา
TL : ฮึ
Lc : งั้นเราขอตัวก่อนนะ
TL : ...
Lc : เราเลิกงานแล้ว
TL : ดี
ตัวใหญ่ยังคงยืนขวางทางไม่ให้คนรักเก่าขยับหนีไปไหนได้ ก่อนจะหยิบมือถือโทรหาคนสนิท "เอารถมากุจะออกด้านหลัง" แล้วก็กดวางโทรหาอีกสาย "แม่ครับพอดีผมมีธุระด่วนกลับก่อนนะครับฝากสวัสดีพ่อด้วย" TL กดวางเอามือถือใส่กระเป๋าด้านในสูท ก่อนจะหันมาจัดการคนตรงหน้าต่อ
TL : ไปหยิบกระเป๋ามา
Lc : จะ จะไปไหน
TL : ไปส่ง
Lc : เรากลับเองได้
TL : อย่าให้พูดซ้ำลูกชุบ
ตัวเล็กรู้ดีว่าแฟนเก่าของเธอเป็นมาเฟียถึงเขาจะไม่เคยทำอะไรให้เธอรู้สึกกลัว แต่ตอนนี้สถานะเพื่อนก็ไม่ใช่มันก็ทำให้เธอแอบหวั่นใจอยู่พอสมควร จึงตัดสินใจว่าจะไปต่อล้อต่อเถียง TL อีก เขาว่าไงก็ว่างั้นจะได้จบๆ แยกย้ายกันสักที โลกก็ใจร้ายจังทำไมต้องมาเจอเขาด้วยก็ไม่รู้ ครั้งนี้ TL ขับรถเองโดยไม่ถามว่าบ้านตัวเล็กอยู่ที่ไหน
Lc : นายรู้หรอบ้านฉันอยู่ไหน
TL : ...
ตัวใหญ่ไม่ตอบซ้ำยังเหยียบคันเร่งหนักกว่าเดิม รถเลี้ยวเข้าคอนโดหรูริมน้ำร่างบางรู็ตัวแล้วว่ากำลังตกที่นั่งลำบาก พยายามคิดหาทางออกคิดแล้วคิดอีกก็จนปัญญา ทางเดียวที่ทำได้คืออ้อนวอนเท่านั้นสินะ
Lc : เรากลับเองง่ายกว่างั้นเดี๋ยวเราเดินออกไปเรียกรถเองนะ
TL : เธอโง่?
LC : ห๊ะ
ตัวใหญ่เดินอ้อมมาเปิดประตูรถฝั่งคนนั่งข้างดึงมือตัวเล็กออกมาจากรถ ก่อนใช้แรงนิดหน่อยกระชากตัวเธอปลิวตามเขามาถึงลิฟต์ มือเล็กพยายามดิ้นรนจากมือของ TL แต่ไม่เป็นผลยิ่งดิ้นเขายิ่งบีบ ๆ จนเจ็บไปทั้งข้อมือ ประตูลิฟต์เปิดออกเป็นห้องหรูวิวสูงมองเห็นแม่น้ำเจ้าพระยา TL ดึงข้อมือเธอลากเข้ามาในห้องเหวี่ยงตัวเธอลงกับโซฟาสีดำสนิท
LC : จะทำอะไรเทย์
TL : คิดว่าจะทำอะไรล่ะ
เทย์ชื่อที่มีแต่คนในครอบครัวเรียกและแค่ตัวเล็กคนนี้คนเดียวเท่านั้นที่เขาอนุญาตให้เรียกได้ ตั้งแต่วันที่เธอทิ้งเขาไปไม่เคยมีใครได้เรียกชื่อนี้อีก 7 ปี ไม่เคยมีใครมาแทนที่ ตอนนั้นเขาเสียศูนย์ไปพักใหญ่แต่พ่อกับแม่ก็ไม่เคยว่าสักคำ พอเขาตั้งสติได้ก็สั่งให้คนตามหาเธอแต่ไม่เจอจนล่วงเลยเกือบ 2 ปี เธอหนีไปต่างประเทศกับแม่เพราะคนพ่อสร้างหนี้พนันก้อนโต บ้านประสบปัญหาล้มละลายจากที่เป็นลูกคุณหนูมีทุกสิ่งพร้อม ทำให้เธอกลายเป็นเด็กสาวที่ไม่มีบ้านจะอยู่ หลังจากเธอและแม่ไปได้ไม่นานผู้เป็นพ่อก็ฆ่าตัวตาย ทรัพย์สินถูกขายทอดตลาดจนหมด เขาไม่คิดว่าเธอจะกลับมาหรือว่าคนของเขาตกข่าวอะไรไปทำไมถึงไม่รู้ว่าเธอกลับเข้าประเทศแล้ว
LC : อย่าทำชุบนะปล่อยชุบไปเถอะเทย์
TL : ตอนนี้ไม่ได้
LC : ทำไม
TL : อยากเอาแล้ว
LC : ไม่ได้ไง....ปล่อยนะเทย์
TL : มีผัวใหม่แล้วรึไง
LC : ทำไมเดี๋ยวนี้กลายเป็นคนแบบนี้
TL : ฮึ
LC : อย่าจับนะเทย์ไม่เอา ๆ
TL : ต่อให้มีผัวเธอก็ต้องเลิกกับมันไม่งั้นฉันจะจับมันถ่วงน้ำตายแบบไม่มีศพไว้เผาเลย
LC : ปล่อยเทย์เราไม่ได้เป็นอะไรกัน
TL : เป็นเว้ย...
LC : เทย์
TL : มารื้อฟื้นความเป็นผัวเมียกันหน่อย
ตัวใหญ่จับชุบแยกชิ้นส่วนได้ไม่ยากเสื้อผ้าไม่กี่ชิ้น ร่างกายที่คุ้นเคยไม่ว่าผ่านไปนานเคยไหนก็ยังคุ้นมือไม่เปลี่ยน ตัวเล็กที่พยายามจะต่อต้านอดีตคนรัก สุดท้ายก็แพ้ความต้องการในส่วนลึกของร่างกายตนเอง กลิ่นเทย์กลิ่นเฉพาะของเขาทำเธออ่อนแรงคล้อยตามอย่างว่าง่าย ความคิดถึงที่เคยซ้อนอยู่ในส่วนลึกของจิตใจเป็นเขาคนเดียวมาตลอดสำหรับเธอ ไม่ใช่ไม่มีคนเข้ามาจีบแต่เธอไม่เคยเปิดใจให้ใครมากกว่า แต่คนตรงหน้าไม่อ่อนโยนกับเธอเหมือนเดิมอีกแล้ว
- ผู้เขียน
