-บ้านแดน-
"ห๊ะ! จะย้ายไปอยู่กับไอ้เหล็กมึงบ้าเหรอโมรา" หลังจากวันนั้นก็ผ่านมาเกือบอาทิตย์โมราคอยดูแลแดนจนหายดีเพราะกระแตกลับบ้านที่ต่างจังหวัด
"น...หนูชอบพี่เหล็กค่ะ" ใช่ ฉันตัดสินใจที่จะโกหก เพราะถ้าบอกไปตามความจริงพี่แดนต้องไม่ยอมแน่ ๆ แล้วเรื่องก็จะไม่จบสักที
"มึงเคยชอบใครที่ไหน หรือมันบังคับอะไรมึง" แดนยังไม่เชื่อเพราะโมราเป็นเด็กเรียบร้อยเธอไม่เคยยุ่งหรือข้องเกี่ยวกับผู้ชายคนไหนเลย
"ทีพี่ยังรักคนมีเจ้าของได้เลย หัวใจคนเรามันห้ามได้ด้วยเหรอคะ'' คำพูดของฉันทำให้พี่แดนดูสะอึกเล็กน้อยก่อนที่เขาจะถอนหายใจแล้วนั่งลงช้าๆ
"มึงคิดดีแล้วใช่ไหม" เสียงที่ดูห่วงใยเลยถามน้องสาวของตัวเอง
"แต่หนูจะปิดเรื่องนี้เป็นความลับ รู้แค่เราสองคนนะคะไม่อยากบอกแม่เรื่องต่าง ๆ ไม่อยากให้แม่ไม่สบายใจ"
-หอพักเหล็ก-
เมื่อโมรามาถึงห้องเธอลากกระเป๋าเข้ามาช้า ๆ ก่อนจะกวาดสายตาไปรอบ ๆ
ห้องสี่เหลี่ยมที่ดูกว้างขวางและมีทุกอย่างครบครัน ทั้งที่รับประทานอาหารริมระเบียงและโซฟาตรงมุมห้อง โต๊ะทำงานพร้อมกับห้องน้ำในตัว
"ยืนโง่อยู่ได้เก็บเสื้อผ้าสิ" ผมไปรับมันมาจากบ้านเห็นไอ้แดนยืนมองอยู่ที่ประตูคอยชะเง้อเข้ามา รู้สึกสะใจอย่างบอกไม่ถูก!
"หนูทำอาหารได้ใช่ไหมคะ" ฉันชอบทำอาหารมากเลยถามออกไป
"เอ่อ" ผมตอบกลับสั้น ๆ ก่อนที่จะเดินไปเข้าห้องน้ำเพราะตอนนี้ก็เย็นมากแล้วผมมีนัดไปเที่ยวต่อ
แกร๊ก
"ว๊ายยยย! " ฉันรีบเอามือปิดตาตัวเองทันทีเมื่อ จู่ๆ เขานุ่งเพียงผ้าเช็ดตัวพันท่อนล่างเปลือยท่อนบนออกมา
"ทำเป็นสะดีดสะดิ้ง มึงไม่เคยเรียนเพศศึกษาหรือยังไงอวัยวะเพศมันก็มีกันทุกคนไม่รู้จักหัวนมเหรอ" เห็นท่าทีแล้วรำคาญตาทำเป็นอินโนเซนท์ไปได้ทั้ง ๆ ที่อายุก็ 18 แล้ว
"น...หนูมีเรื่องจะขอร้องด้วยค่ะ" ฉันยังไม่กล้าขยับมือออกแต่พยายามคลำทางเพื่อเดินไปหา
"อะไร" ผมหันมาตอบกลับมันที่ทำตัวเหมือนคนตาบอดอยู่
"หนูมีกฎของการอยู่ร่วมกัน 1 ข้อ"
ฉันพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังแต่ไม่รู้ว่าสีหน้าเขาจะเป็นยังไงเพราะตอนนี้ฉันไม่กล้าลืมตา
"ว่ามา''
"กฎเหล็กของหนูมีเพียงข้อเดียวคือพี่ห้ามแตะต้องตัวหนูจนเกินเลย ถ้าหากพี่ผิดกฎหนูจะไม่อยู่ที่นี่แล้วจะไปทันที"
"เหอะ! คิดว่ากูพิศวาสมึงมากเหรอ ที่พามาอยู่ก็เพราะอยากให้ไอ้แดนเจ็บใจเล่นๆ "
หมั๊บ!
"อย่างมึงก็เป็นได้แค่ตัวประกันเท่านั้นแหละ"
"อึก! "
ฉันต้องลืมตาอย่างอัตโนมัติเมื่อเขาคว้าปลายคางให้หันหน้าตรง สีหน้าท่าทางที่ดุร้ายยังไม่มีท่าทีว่าจะอ่อนลง แต่ก็ดีที่เขายืนยันเสียงแข็งว่าจะไม่แตะต้องตัวฉันจนเกินเลย
-ผับ-
"ฮะ! ไอ้ห่า มึงเอาน้องสาวไอ้แดนไปอยู่ด้วย" โด้ที่ได้รับฟังเรื่องเล่าจากเหล็กพูดอย่างตกใจ
"เออ สะใจดีฉิบหาย" ผมยกกระดกแก้วเล่าอย่างอารมณ์ดี
"แล้วกฎที่มันตั้งไว้ไม่ใช่ว่ามึงจะละเมิดเหรอวะ ฮ่าๆๆ " โด้แซวขึ้นพลางหัวเราะ
"...." ผมไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะไม่ได้ใส่ใจเรื่องกฎบ้าบอของมันนักหรอก อีกอย่างผมก็ไม่ได้ชอบมัน
อึกๆ อึกๆ
เหล็กดื่มเหล้าสังสรรค์จนเมาเหมือนทุกครั้งแต่เขาก็ยังกลับห้องพักตัวเองไหว
แกร๊ก
"เฮือกกก! " ผมเดินโซซัดโซเซลูบคลำกำแพงมาจนถึงห้องของตัวเองพอเปิดประตูเข้ามาก็พบกับบางอย่างที่ดูประหลาด
"หนูจัดที่นอนให้พี่แล้วนะคะ" ฉันชี้ไปยังด้านล่างของเตียงมีผ้าปูกับผ้าห่มเตรียมพร้อมไว้ให้
"ที่นี่มันห้องกูเว้ย กูจะนอนบนเตียงแล้วมึงต้องนอนบนเตียงด้วย เผื่อกูลุกเข้าห้องน้ำตอนดึกเหยียบใส่หัวมึงตายห่าขึ้นมาอีก" อีเด็กบ้าสวมเสื้อผ้ายังกับฤดูหนาวใส่ทั้งหมวกเสื้อแขนยาวและกางเกงขายาวมิดชิดทั้งที่อากาศโคตรร้อนเลย
"น...นอนด้วยกัน ไม่ได้นะคะ" ดวงตาของฉันเบิกกว้างด้วยความตกใจเกิดมาไม่เคยนอนกับผู้ชายคนไหนเลย
"ทีมันยังเอาคนของกูไปนอนด้วยเลยมึงก็ต้องนอนกับกู หรือจะให้กูทำมากกว่านั้น"
"ไม่ค่ะ งั้นหนูนอนบนเตียงกับพี่ก็ได้แต่พี่อย่าละเมิดกฎนะคะ"
"รู้แล้ว! มึงจะย้ำทำส้นตีนอะไรนักหนา"
ฟุ๊บ
เหล็กทิ้งตัวลงบนเตียงจนกระเด้งทันที
"พี่เหล็ก! ไปอาบน้ำก่อนสิคะ" ฉันเขยิบตัวถอยหลังจนเกือบจะตกเตียงเพราะกลิ่นเหล้าคละคลุ้งไปทั่วห้อง เขาไม่ยอมอาบน้ำไม่เปลี่ยนเสื้อผ้าจนฉันต้องเรียกชื่อเสียงดังๆ
"พรุ่งนี้ค่อยอาบ มึงนอนได้แล้วกูรำคาญ!! " คนยิ่งเมายังมากวนอารมณ์อีก
"เฮ้อออ"
นี่แค่คืนแรกยังขนาดนี้ไม่รู้ว่าเขาจะมีนิสัยแย่ขนาดไหนอีก คนอะไรไปเที่ยวมาแถมยังเมาไม่อาบน้ำนอนอีกต่างหาก กลัวโควิดจัง