EP.5 ละเมิดกฎ
879 คำ
"ฮื่อออ" ผมลืมตาตื่นมาก็เห็นผ้าม่านที่ระเบียงเปิดออกครึ่งหนึ่ง แดดเลยเล็ดลอดเข้ามาได้ แม้จะเมาหนักแค่ไหนผมก็ตื่นทันไปเรียนเสมอ
แกร๊ก
"ตื่นแล้วช่วยไปอาบน้ำด้วยนะคะหนูจะเอาผ้าปูไปซัก เมื่อคืนพี่เมาแล้วไม่ยอมชำระล้างร่างกายเลย" ฉันเดินเข้ามาในห้องเพราะไปทำอาหารตรงระเบียงมาเนื่องจากห้องครัวที่นี่อยู่ด้านนอก
"สั่งกูเป็นแม่เลยอีนี่" ผมลุกขึ้นนั่งอย่างงัวเงียก็เห็นมันถือจานกับแก้วเข้ามา
"หนูปิ้งขนมปังกับกาแฟดำมาให้พี่จะได้หายปวดหัว" ฉันวางอาหารไว้บนโต๊ะทำงานที่อยู่ปลายเตียงก่อนที่จะเดินไปหยิบเสื้อผ้าที่เพิ่งรีดเสร็จแขวนไว้หน้าตู้
"มึงรีดเสื้อให้กูทำไม"
"เสื้อพี่ยับเหมือนถูกวัวเหยียบ หนูเลยรีดให้ค่ะรีบไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวไปเรียนไม่ทันนะคะ"
ฉันเพิ่งรู้ว่าวิทยาลัยที่พี่แดนเรียนเป็นที่เดียวกับที่เขาเรียนอยู่ซึ่งปิดเทอมจะมีภาคพิเศษให้เรียนด้วย
ไม่น่าเชื่อว่าอาการแฮงค์จะหายด้วยกาแฟดำปกติผมตื่นมาต้องปวดหัวตลอดแต่พอกินกาแฟที่มันชงให้กับรู้สึกสดชื่นขึ้นมา
"วันนี้ตอนเย็นมึงจะแดกอะไร" ผมก็ถามไปตามมารยาทอย่างนั้นแหละ
"ข้าวต้มปลาได้ไหมคะ หนูชอบทานข้าวต้มปลาแล้วก็ทำเป็นด้วย" ฉันรีบตอบอย่างตื่นเต้น
"ตกลงเดี๋ยวตอนเย็นกูซื้อก๋วยเตี๋ยวมาให้"
หลังจากพูดจบเหล็กก็ใส่รองเท้าพร้อมกับหิ้วกระเป๋าออกไปเรียน
"ขะ...ข้าวต้มปลาค่ะ" ฉันพูดย้ำกับตัวเองช้า ๆ ไม่รู้ว่าเขาฟังผิดหรือจงใจจะแกล้งกันแน่
ตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนเหล็กเดินเข้าห้องมาพร้อมกับถือถุงก๋วยเตี๋ยวเข้ามาด้วย
"ของมึง เเดกๆ ซะ! "
"หนูต้มมาม่ากินแล้วค่ะพี่กลับซะดึกเลยใครจะรอได้"
"วุ่นวายน่ารำคาญ"
ฟุ๊บ
"หนูเพิ่งซักผ้าปูใหม่พี่ช่วยไปอาบน้ำก่อนจะนอนได้ไหมคะ" ฉันเริ่มจะหงุดหงิดขึ้นเมื่อพี่เหล็กมาถึงก็ทิ้งตัวลงนอนไม่ชำระร่างกายอีกแล้วทั้งที่ไปเมากลับมาเช่นเคย
"นี่มันห้องกูมึงจะทำไม! กูไม่อาบเว้ยยย" ผมพูดทั้งที่ไม่ลืมตาพอดีว่าแวะไปร้านเจ๊มาก็เลยดื่มสังสรรค์กับพวกไอ้โด้จนเมาแอ๋
"ตะ..แต่หนูเพิ่งซักผ้านะคะ" ฉันถอนหายใจพร้อมกับเสียงดังใส่ ยอมรับว่าโมโหมากแล้วจริงๆ
"กูไม่ไป"
เสียงหนักแน่นที่เป๋ไปมาของผมดูท่าจะทำให้มันไม่พอใจ ดวงตาที่หนักอึ้งพยายามจ้องมองมันที่ยืนเท้าเอวทำหน้ามุ่ยอยู่
"หนูสั่งให้พี่ไปอาบน้ำ"
อึ๊บ ตึบ!
โมราก้าวขาขึ้นบนเตียงแล้วดึงแขนของเหล็กเพื่อที่จะกระชากเขาให้ยืนขึ้น
แต่แรงที่มีน้อยนิดกลับทำให้ตัวเธอเซจนล้มลงมาทับบนตัวของเขาแทน
"อักกกก" ฉันรู้สึกจุกมากจนร้องเจ็บออกมา
"ขนาดขึ้นคร่อมกูแบบนี้ยังไม่รู้สึกมีอารมณ์เลย นมมีไหนหมดวะ" ผมพูดเสียงแผ่วคล้ายคนลิ้นพันกัน
"พี่เหล็กลามก! " ฉันรีบผงกหัวขึ้นไปต่อว่ากับคำพูดจาที่คุกคามทันที
ควั๊บ
"อ๊ายย"
เสียงโวยวายของฉันที่ร้องดังลั่นขึ้นอีกครั้ง เมื่อเขาพลิกตัวแล้วใช้สองแขนรัดตัวฉันไว้แน่นตอนนี้เราประกบหน้ากันอยู่ในท่าตะแคง
"นอนสักทีกูง่วง"
ผมรำคาญหนักจนต้องทำให้มันนิ่งที่สุด เลยกอดรัดฟัดเหวี่ยงมันเอาไว้ซะเลยแต่กลิ่นแชมพู อ่อนๆ ตีปะทะจมูกผมอย่างจัง 'หอมฉิบหายเลยครับ'
"พี่กำลังจะละเมิดกฎนะคะ น...หนูบอกแล้วไงว่าอย่าแตะต้องเกินเลยตัวหนู''
"มึงไม่เคยได้ยินหรือไงว่า'กฎมีไว้แหก'! ถ้ามึงยังไม่อยู่นิ่ง กูจับกระแทกจริง ๆ นะ"
"..."
พี่เหล็กอาจจะแค่ขู่ก็ได้ แต่ทำยังไงดีฉันกลัวจนสั่นเลยได้แต่นิ่งเงียบไม่พูดจาตอนนี้อึดอัดไปหมดเพราะถูกกอดรัดเอาไว้แน่น
นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันอยู่ในอ้อมกอดของผู้ชาย
เช้าต่อมา
"อื้อออ" ผมไม่รู้ว่าตัวเองกลับมาได้ยังไงรู้แค่ว่าเมาหนักมากเท่านั้น พอตอนเช้าแสงแดดแยงตาก็ทำให้ผมสะลึมสะลือตื่นแต่ว่า...
เชี่ย! ผมสบถออกมาอย่างตกใจเมื่อในอ้อมกอดของผมมีร่างเล็ก ๆ นอนขดตัวอยู่ ใบหน้าที่ไร้การตกแต่งริมฝีปากชมพูระเรื่อจมูกเล็กทำให้ทุกอย่างดูลงตัวไปหมด ผมจ้องมองอยู่แบบนั้นจนกระทั่งเสียงมือถือสั่น
ตื๊ดดด~
"เออ กำลังจะไป"
สติผมกลับขึ้นมาเมื่อไอ้โด้โทรตามไปเรียน ผมรีบผละตัวออกจากมันทันที
นี่เมื่อคืนนี้ผมนอนกอดน้องสาวศัตรูทั้งคืนเลยเหรอวะเนี่ย!
- ผู้เขียน
