พี่พญาไม่เปิดจังหวะให้ฉันได้พักหายใจหายคอเลย พอผละปลายลิ้นออกจากช่องทางที่เปียกแฉะ เขาก็ยกเรียวขาสวยขึ้นพาดบ่าทันที
“มันจะเจ็บไหม”
“เจ็บเหมือนจะตาย”
ไม่มีประโยคปลอบใจใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะทันทีที่สิ้นประโยค ท่อนเอ็นลำใหญ่ก็ดันเข้ามาในร่องเสียวทันที
“อ๊ะ จะ เจ็บ!”
ฉันเกร็งจนใบหน้าบิดเบี้ยว แต่ถือว่ายังดีที่เขายอมถอยออกให้ฉันได้ตั้งหลัก ปลายท่อนเอ็นที่ฉ่ำน้ำกามใส ๆ รูดถูไปกับกลีบกุหลาบที่ถูกลิ้นบดขยี้จนช้ำหมด
“อย่าเกร็งนะ เดี๋ยวเข้าไม่ได้”
คนร่างใหญ่โน้มเข้ามาจูบปลอบประโลม ก่อนจะค่อย ๆ ดันท่อนเอ็นยักษ์ที่เต็มไปด้วยเส้นเลือดปูดโปนเข้ามาอีกครั้ง
“อื้ออ ฉันเจ็บ!”
ฉันหลับตาปี๋ กอดรั้งท้ายทอยของชายตรงหน้าแน่น พร้อมกับฝังปลายเล็บลงเข้าเนื้อเขาอย่างลืมตัว แต่ทว่าอีกฝ่ายกลับไม่ได้ใส่ใจกับความเจ็บที่แผ่นหลังและลำคอเลย เนื่องจากตอนนี้ท่อนด้านล่างกำลังเลื่อนสู่ช่องแคบจนปวดหนึบไปหมด
“อย่าเกร็งมะน
