โรงพยาบาล N
“ตัดสินใจดีแล้วใช่ไหม”
กฤษฎิ์เอ่ยถามธามไทที่นั่งอยู่ตรงหน้าอีกครั้งถึงการตัดสินใจหันหลังให้กับอาชีพหมอและก้าวเดินต่อไปในฐานะนักธุรกิจที่ต้องดูแลทั้งกิจการของธราเทพผู้เป็นบิดาที่ล่วงลับไปกับกิจการของว่าที่พ่อตาอย่างไอศูรย์ ในขณะที่ธามไทพยักหน้าตอบรับด้วยรอยยิ้มอย่างไม่ลังเลแววตาของเขานั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นไม่เปลี่ยนใจ
เขาเรียนรู้การเป็นนักธุรกิจมาตั้งแต่เด็กๆจนกระทั่งตอนเรียนมหาวิทยาลัยอยู่ๆเขาก็เบนเข็มทิศจากการเป็นนักธุรกิจตั้งแต่วัยเยาว์ก้าวสู่เส้นทางของหมอซึ่งพ่อเลี้ยงของเขาอย่างท่านโฮชิก็ไม่ได้เอ่ยห้ามเลยแม้แต่น้อย แต่ท่านกลับสนับสนุนในสิ่งที่เขาอยากจะเรียนรู้ด้วยการบอกให้เขาตั้งใจเรียนและคว้าเกียรตินิยมมาให้ได้ซึ่งเขาก็ไม่ทำให้ท่านผิดหวัง
เกียรตินิยมอันดับหนึ่งจากมหาวิทยาลัยชื่อดังของสหรัฐอเมริกาธามไทสามารถคว้ามาครอบครองได้สมปรารถนา
“ครับ ไทม์อยากสานต่อธุรกิจ
